Kasten yaralama suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 29, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 1.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Beyşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.06.2018 tarihli ve 2018/69 Esas, 2018/265 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 25.10.2018 tarih ve 2018/12038 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.11.2018 tarih ve 2018/87829 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, müştekinin 29.03.2018 tarihli birinci celsede şikayetçi olmadığını beyan etmesi ve aynı duruşmada sanığın da şikayetten vazgeçmeyi kabul etmesi karşısında, sanık hakkında takibi şikayete bağlı kasten yaralama suçundan düşme kararı verilmesi yerine, yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Beyşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.06.2018 tarihli ve 2018/69 Esas, 2018/265 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, sanık hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 73/4. maddesi delaletiyle 5271 sayılı CMK" nin 223/8. maddesi gereğince mağdur Halil Uslu’nun şikayeti söz konusu olmadığından DÜŞÜRÜLMESİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.