Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanan TCK"nın 85/1, 53/1, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle öldürme suçundan yapılan yargılama sonucunda, sanığın TCK’nın 85/1,53/6 maddeleri gereğince 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, CMK’nın 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca sanığın 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Şişli 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 27.04.2010 tarih, 2008/244 esas, 2010/323 karar sayılı kararının 14.09.2010 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın, deneme süresi içerisinde 20.11.2013 tarihinde işlediği mühür bozma suçu nedeniyle, Bakırköy 29.Asliye Ceza Mahkemesinin 16/06/2015 tarihli ve 2013/665 E.- 2015/310 K. sayılı, 3000 TL kesin adli para cezası mahkumiyet hükmü üzerine denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle ihbarda bulunulmasını müteakip, duruşma açılarak, 27.04.2010 tarihli hükmün CMK"nın 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına ilişkin İstanbul 24.Asliye Ceza Mahkemesinin 02.03.2016 tarihli, 2015/333 esas, 2016/150 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine,ancak;
1-Olay tarihinde sanık, idaresindeki kamyonet ile gece vakti, yerleşim yeri dışında,saat 23.50 sıralarında olaydan 3 saat sonra yapılan ölçüme göre 149 promil alkollü olarak bölünmüş otoyolda seyri sırasında direksiyon hakimiyetini kaybederek emniyet şeridinde ışık ve donanımları tam olan belediye temizlik aracına çarpıp savrularak aynı istikamette seyreden iki ayrı otomobile çarptığı, sanığın aracındaki yolcunun öldüğü olayda trafik bilirkişi raporları ve Adli Tıp Trafik İhtisas Dairesi raporu ile sanığın tam kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiğinin tespit edildiği olayda; kusur durumu, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, maddede öngörülen cezanın üst sınırı nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun şekilde asgari hadden uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken yazılı şekilde alt sınırdan hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması,
2- Yukarıda anlatılan oluş çerçevesinde sanığın 149 promil alkollü olarak araç kullandığının ve dolayısıyla sanığın atılı suçu bilinçli taksirle işlediğinin tespit edilmesine rağmen sanık hakkında TCK"nın 22/3. maddesi uygulanmayarak eksik ceza tayini,
3-TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, isteme aykırı olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına; 04.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.