Kasten yaralama suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2,29, 62 ve 52. maddeleri gereğince 1.500,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair İscehisar Asliye Ceza Mahkemesinin 12.03.2018 tarihli ve 2017/350 Esas, 2018/190 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 25.10.2018 tarih ve 2018/9284 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.11.2018 tarih ve 2018/87596 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında katılan ..."i kasten yaralamaya teşebbüs ettiği iddiasıyla 5237 sayılı Kanun"un 86/2 ve 35. maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı halde, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 226. maddesi uyarınca sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, 5237 sayılı Kanun"un 86/2. maddesi gereğince “kasten yaralama” suçundan mahkumiyetine karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; İscehisar Asliye Ceza Mahkemesinin 12.03.2018 tarihli ve 2017/350 Esas, 2018/190 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4.maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.