Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/2070 Esas 2019/4460 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2070
Karar No: 2019/4460
Karar Tarihi: 27.06.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/2070 Esas 2019/4460 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin uyuşturucu madde bulundurmak suçundan hüküm giydiğini belirtmiştir. Bu kişi hakkında daha önce verilen cezanın açıklanmadığı ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle daha önce hükmedilmiş olan cezanın aynen infazına karar verilmesi gerektiğini belirtmiştir. Ancak daha sonra tekrar dava açılıp bu kişinin 6,000 TL para cezasına çarptırıldığı anlaşılmıştır. Bu nedenle dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iade edilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'ın 191. maddesi
- TCK'ın 85. maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası
- TCK'ın 191/1-2 ve 62. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'ın 191. maddesinin 7. fıkrası
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98 ve 101. maddeleri
- 5271 sayılı CMK'ın 264/2. maddesi.

10. Ceza Dairesi 2018/2070 E. , 2019/4460 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hükümler : a) Mahkûmiyet
b) Aynen infaz mahiyetinde mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Hükümden önce 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrasının itiraz merciince gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Hükümlü hakkında 15.06.2012 tarihinde 2010/149 esas, 2012/227 karar sayı ile TCK"nın 191/1-2 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiği, kesinleşen kararın infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca daha önce hükmedilmiş olan cezanın aynen infazına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, yeniden hüküm kurularak 02.10.2014 tarihinde hükümlünün TCK"nın 191/1 ve 62. maddeleri ve 50. maddeleri uyarınca 6.000 TL adli para cezası ile tecziyesine karar verildiği anlaşılmıştır.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen 08/12/2011 tarihli kararın, 5275 sayılı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca temyiz değil, itiraza tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 27/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.