Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı her iki borçlu hakkında kambiyo senetlerinden olan çeke dayanarak kambiyo senetlerine mahsus haciz yolu ile 26.01.2005 tarihinde Orhangazi İcra Dairesinde takibe geçmiştir.
Borçlu E."in icra dairesinin yetkisine itirazı üzerine Orhangazi İcra Mahkemesinin 17.03.2005 tarih ve 2005/23 E. 2005/38 K. sayılı kararı ile Orhangazi İcra Dairesinin yetkisizliğine karar verilmiştir.
Diğer borçlu M. Y.ın takibin başlatıldığı icra dairesinin yetkisiz olduğuna ilişkin bir itirazı olmadığından onun hakkındaki takip kesinleşmiştir.
Alacaklı vekilinin bu borçlu yönünden de takip dosyasını İznik İcra Dairesine gönderilmesini talep etmesi fuzuli bir işlemden ibarettir.
Borçlu M."in istemi takibin kesinleşmesinden sonra oluşan zamanaşımı nedeniyle İİK.nun 71/son maddesi göndermesi ile aynı kanunun 33/a maddesi uyarınca icranın geri bırakılmasını içermekte olup bu istem herhangi bir süreye de bağlı bulunmamaktadır. Ancak bu istemi inceleme görevi ve yetkisi hakkındaki takibin kesinleştiği icra dairesinin bağlı bulunduğu Orhangazi İcra Mahkemesine aittir. O halde bu borçlu yönünden resen İİK.nun 4. maddesi uyarınca yetkisizlik kararı verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile hakkındaki takibin iptali isabetsizdir.
Borçlu E."in süresinde icra dairesinin yetkisine itirazı üzerine yukarıda açıklandığı gibi 17.3.2005 tarihinde Orhangazi İcra Mahkemesince İcra Dairesinin  yetkisizliğine karar verilmiş alacaklı vekili bu tarihten 10 ay gibi bir süre sonra takip dosyasının  yetkili icra dairesine  gönderilmesini talep etmiştir. Bu durumda HUMK.nun 193/son maddesi uyarınca "takibin açılmamış sayılması" gerekeceğinden İznik İcra Dairesinde süresinden sonra yapılan takip zamanaşımını kesmez. TTK.nun 726. maddesinde yazılı 6 aylık zamanaşımı dolduğundan "takibin iptaline" karar verilmesi bu gerekçe ile doğrudur. Bu nedenlerle bu borçluya yönelik temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının borçlu M. Y.yönünden İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), diğer borçlu yönünden onanmasına, 16.03.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.