MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Tapu İptali Ve Tescil
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Kandıra Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Kandıra Asliye Hukuk Mahkemesinin 25.01.2017 tarihli ve 2016/140 Esas, 2017/30 Karar Sayılı kararıyla davanın dava şartı yokluğundan reddine karar verilmiş olup. Mahkeme hükmüne karşı davacılar vekili tarafından duruşma talepli istinaf yoluna başvurulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, bu kez davacılar vekilinin duruşma talepli Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyiz etmişse de Bölge Adliye Mahkemesinin 26.03.2018 tarihli ek kararıyla temyiz başvuru dilekçesinin reddine karar verilmiştir. Bu karara karşı davacılar vekilinin duruşma talepli temyizi üzerine Dairece duruşma talebinin değerden reddine karar verildikten sonra dosya incelendi gereği düşürüldü:

K A R A R

Davacılar, halen ... kızı ... adında tapu kütüğünden kim olduğu anlaşılamayan bir şahıs üzerine kayıtlı 292 ada 15 parsel taşınmazın 2/4 oranındaki hissesinin iptali ile TMK"nin 713. maddesi gereğince davacılar adına tapuya kayıt ve tescilini talep etmişlerdir.
Davalılar Kandıra Belediyesi , ... Büyükşehir Belediyesi ve Hazine vekilleri; ayrı ayrı davanın reddini savunmuşlardır
Mahkemece; dava şartı yokluğundan davanın reddine karar verilmiştir. Hükme karşı davacılar vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Bu kez davacılar vekili Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyiz etmişse de Bölge Adliye Mahkemesince 26.03.2018 tarihli ek kararı ile temyiz başvuru dilekçesinin, Bölge Adliyesince verilen kararın kesin olduğundan bahisle reddine karar verilmiştir. Bu ek karar davacılar vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.

Dava; TMK’nin 713/2 maddesindeki “maliki tapu kütüğünden anlaşılamayan kişi” hukuki sebebine dayalı tapu iptali ve tescil talebine ilişkindir.
1. Her ne kadar İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince 26.03.2018 tarihli ve 2017/545 Esas, 2017/649 Karar sayılı ek karar ile Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 341/2, 346/2 ve 352/1. maddeleri gereğince davacı tarafın dava dilekçesinde dava değerini 10,000,00 TL olarak göstererek 1.000,00 TL üzerinden harç yatırmış olması nedeniyle davacının temyiz talebinin, kararın kesin olduğu gerekçesi ile reddine karar verilmiş ise de, mahkemece yargılama sırasında keşif yapılarak dava konusu taşınmazın gerçek değerinin belirlenmediği, bu nedenlerle kararın kesin olmadığı anlaşılmakla; 26.03.2018 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilerek Bölge Adliye Mahkemesinin 25.10.2017 tarihli kararının incelenmesine geçildi:
2.Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, yapılan yargılama ve uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları ile temyiz olunan 25.10.2017 tarihli ve 2017/545 Esas, 2017/649 Karar sayılı Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere, hukuki ilişkinin nitelendirmesine göre davacılar vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Davacılar vekilinin ek karara yönelik temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte açıklanan gerekçelerle kabulüyle temyiz dilekçesinin reddine dair 26.03.2018 tarihli EK KARARIN KALDIRILMASINA, esasa yönelik temyiz itirazlarının ise (2) numaralı bentte açıklanan gerekçelerle reddiyle Usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün 6100 sayılı HMK"nin 370. maddesi uyarınca ONANMASINA, dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, 35,90 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 23,40 TL"nin temyiz edenden alınmasına, 17.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.