Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/9394 Esas 2018/411 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının işe iade sonrasında işe başlatılmadığını, en son maaşının 800,00 TL olduğunu, müvekkilinin haftanın altı günü iki vardiya halinde 08.00-20.00 veya 20.00-08.00 saatleri arasında çalıştığını, ayda 1-2 hafta sonu 24 saat nöbet tuttuğunu, genel tatillerin tamamında çalıştığını, yıllık izinlerin kullandırılmadığını ve fazla mesailerin ödenmediğini, müvekkilinin muvazaalı ilişki nedeni ile başından beri davalı Bakanlığın işçisi olduğunu, 6772 sayılı Kanun uyarınca ilave tediye ücretini alması gerektiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili kurumun ihale makamı olduğunu işveren sıfatı bulunmadığını, davacının yüklenici firma bünyesinde çalıştığını, yıllık izinlerini kullandığını, genel tatillerde çalışmadığını, fazla mesai yapmadığını, davacının iş sözleşmesine esas hizmet alım sözleşmesinin usulüne uygun bir şekilde yapıldığını, sözleşme ile ilgili bir muvazaa kararı olmadığını, davacının kamu işçisi olmaması nedeni ile ilave tediye talep edemeyeceğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai alacağı bulunup bulunmadığı noktasındadır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanık beyanlarına göre davacının haftanın altı günü 08.00-20.00 20.00-08.00 saatleri arasında çalıştığını ve buna göre haftalık onsekiz saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Dairemiz tarafından incelenen davacı ile aynı görevi yapan işçi bakımından emsal dava dosyasında (Dairemizin 2017/8598 esas) davacı tanık beyanları ve dosya kapsamına göre haftalık on saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiştir. Tüm dosya kapsamındaki bilgi ve belgeler, puantaj kayıtları, tanık beyanları ve emsal dava dosyası hep birlikte değerlendirildiğinde puantaj kaydı olmayan dönem bakımından davacının haftalık on saat fazla mesai yaptığının kabulü gereklidir. Hal böyle olunca Mahkemece puantaj kaydı olmayan dönem bakımından davacının haftalık on saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek fazla mesai süresinin tespit edilmesi gerekli iken yazılı gerekçe ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olanan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, 18/01/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.