Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/1611 Esas 2018/18900 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1611
Karar No: 2018/18900
Karar Tarihi: 05.12.2018

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/1611 Esas 2018/18900 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Ceza Dairesi'nin incelediği kararda, sanıkların katılan sıfatıyla hükmü temyiz etmediği için hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Yaralama suçundan verilen hükümlere yönelik temyiz itirazları ise reddedilmiştir. Ancak karşılıklı kavga şeklinde gerçekleşen olayda, sanıklar hakkında hakaret suçunda ilk haksız hareketin kimden kaynakladığı tespit edilemediği ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmemesi, adli tıp kriterleri açısından kemik kırıklarının derecesinin tespit edilmemesi ve Anayasa Mahkemesi'nin bazı hükümleri iptal ettiği için sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle hükümler bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir: TCK'nin 129. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 87/3. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2018/1611 E. , 2018/18900 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanıkların katılan sıfatıyla hükmü temyiz etmedikleri anlaşıldığından hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair kararlar inceleme dışı bırakılmıştır.
2) Sanıklar hakkında yaralama suçundan verilen hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, ancak;
a) Karşılıklı kavga şeklinde gerçekleşen olayda, sanıklar hakkında hakaret suçunda ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı tespit edilemediğinden TCK"nin 129. maddesinin de uygulandığı gözetilerek, CGK"nin 22.10.2002 tarih 2002/4-238 Esas ve 2002/367 sayılı kararı gereğince şüpheli kalan bu hal nedeniyle sanıklar lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Adli tıp kriterleri açısından kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1) ila ağır (6) derece şeklinde sınıflandırılması ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla 1/2 oranında artırılması öngörülmüş olması karşısında, sanıklardaki kırığın derecesinin denetime imkan verecek şekilde yeniden rapor aldırılarak tespitinden sonra cezalarında arttırım yapılması gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.