Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/9387 Esas 2018/406 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait iş yerinde 28/04/2011 tarihinde işe başladığını 05/09/2013 tarihine kadar aralıksız çalıştığını, mesailerin aşırı olması ve bazı işçilik alacaklarının ödenmemesi nedeniyle iş sözleşmesinin davacı tarafından feshedildiğini, haftanın altı günü sabah 09.00 akşam 19.00 saatleri arasında çalıştığını,satış kotalarını yakalamak için 21.00-22.00 kadar kadar çalıştığı belirterek kıdem tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesini feshinin haksız olduğunu, fazla mesai yapmadığını, yaptığı takdirde ücretinin ödendiğini, haftada altı gün çalıştığını beyan etmesine rağmen hafta tatili alacağı talep ettiğini,bu talebin yerinde olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak,yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai yapıp yapmadığı noktasındadır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarına göre davacının haftanın iki günü 08.00-18.00 saatleri arasında,bir günü 11.00-22.00 saatleri arasında, diğer üç günü ise 08.00-20.00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek fazla mesai süresi tespit edilmiştir. Dava dilekçesinde davacı taraf işe başlama saatini 09.00 olarak belirttiği anlaşılmaktadır. Mahkemece talep aşılarak yapılan hesaplamaya itibar edilmesi hatalıdır. Hal böyle olunca davacının işe başlama saati bakımından beyanı dikkate alınarak 09.00 kabul edilmeli ve buna göre hesaplama yapılması gereklidir.
3- Davalı tarafça temyiz dilekçesinde ileri sürüldüğü gibi, davacının yıllık izinde olduğu bir kısım günler bakımından da fazla mesai ücreti hesaplandığı anlaşılmaktadır. Davalı işveren tarafından sunulan yıllık izin kullanma belgeleri içeriği dikkate alınmalı, bu günler bakımından fazla mesai ücreti hesaplanmamalıdır.
4-Mahkemece davacının hafta tatili alacağının reddine karar verilmesine rağmen davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi ve kabul-red oranına göre yargılama giderinin değerlendirilmemesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18/01/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.