Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/1093 Esas 2017/3176 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1093
Karar No: 2017/3176
Karar Tarihi: 08.06.2017

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/1093 Esas 2017/3176 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, sanığın çocuğun basit cinsel istismar suçunu işlediğini ve suçu koruma ve gözetim yükümlülüğünü ihlal ettiğini belirleyerek mahkumiyet kararı verdi. Temyiz sonrasında Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından gelen tebliğnamede, sanığın cezasının arttırılması gerektiği ve kanun değişikliklerinin sanık aleyhine olduğu belirtildi. Ancak Anayasa Mahkemesinin 2015 tarihli ilamı infaz aşamasında uygulanacaktı. Kararda belirtilen kanun maddeleri şöyle: TCK 103/1, TCK 103/3-4, ve TCK 53.

14. Ceza Dairesi 2017/1093 E. , 2017/3176 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükmün sanık müdafii tarafından duruşmalı temyiz edilmesi üzerine, dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle, 31.05.2017 Çarşamba saat 09:30’a duruşma günü tayin olunarak sanık müdafiine çağrı kağıdı gönderilmişti.
Belirlenen tarihte yapılan duruşma sonrasında gerçekleştirilen dosya incelemesinde gereği düşünüldü:
Sanığın, atılı suçu koruma ve gözetim yükümlülüğünü ihlal ederek cebirle işlediği tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından, eylemine uyan TCK"nın 103/1. maddesi uyarınca belirlenen temel cezanın koşulları oluştuğu halde, aynı Kanunun 103/3-4. maddesi ile arttırılmaması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de dikkate alınarak uygulama yapıldığında TCK"nın 103/3-4. maddeleri gereğince arttırım yapılması gerektiği ve bu durumda kanun değişikliklerinin açıkça sanık aleyhine olduğu anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının ise infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazları ile duruşmalı inceleme sırasındaki sözlü savunmasının reddiyle hükmün ONANMASINA, 08.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.