Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2012/15574 Esas 2014/2466 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/15574
Karar No: 2014/2466
Karar Tarihi: 10.03.2014

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2012/15574 Esas 2014/2466 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çorlu 3. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık görevi yaptırmamak için direnme suçundan suçlu bulunarak hürriyeti bağlayıcı cezaya çarptırıldı. Ancak, verilen adli para cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verildi. Yargıtay Ceza Dairesi, bu kararı kanuna aykırı buldu ve hükmün düzeltilerek onanmasına karar verdi. Kararda, TCK'nın 50/1-a ve 43/2. maddeleri de değerlendirildi. TCK'nın 50/1-a maddesi, hapis cezasının adli para cezasına çevrilebileceğini öngörürken, TCK'nın 43/2. maddesi ise suçun birden fazla kamu görevlisine karşı işlenmesi durumunda uygulanacak ceza hükümlerini düzenler. Ayrıca, mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirleri 5275 sayılı Kanunda düzenlenir.

5. Ceza Dairesi 2012/15574 E. , 2014/2466 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 4 - 2010/299649
MAHKEMESİ : Çorlu 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/03/2010
NUMARASI : 2005/624 Esas, 2010/204 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hakaret ve mala zarar verme suçlarından zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması mümkün görülmüştür.
Sanık hakkında verilen hürriyeti bağlayıcı cezanın TCK"nın 50/1-a maddesine göre adli para cezasına çevrilmesinde isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiş, suçun birden fazla kamu görevlisine karşı işlenmesine rağmen TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirlerin düzenlendiği 5275 sayılı Kanunun 108. maddesinde, mükerrirler hakkında tayin olunan yalnızca özgürlüğü bağlayıcı ceza olan hapis cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilebileceği gözetilmeden, sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden duruşma yapılmaksızın CMUK"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan "sanık hakkında verilen cezasının mükerirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, CEZANIN İNFAZINDAN DENETİMLİ SERBESTLİK TEDBİRİNİN UYGULANMASINA," ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkarılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.