Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/13010 Esas 2016/2103 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/13010
Karar No: 2016/2103

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/13010 Esas 2016/2103 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmiş ve dosya incelenmiştir. Mahkemenin verdiği karar sadece sanık avukatı tarafından temyiz edilmiş ve kazanılmış hakkın ceza miktarı bakımından geçerli olduğu ancak uygulanan yasa maddesi yönünden kazanılmış hakkın söz konusu olamayacağı belirtilmiştir. TCK'nın 145. maddesi uygulanması koşulları bulunmayan suçta eksik ceza tayini karşı temyiz olunmadığından bozma nedeni yoktur. Ancak, sanıkların yargılama giderlerinin eşit olarak değil ayrı ayrı alınması yönünde mahkum edilmesi, CMK'nın 326/2. maddesine aykırıdır ve bozmayı gerektirmiştir. Bu nedenle, hükümler isteme aykırı olarak bozulmuştur. Yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeden, yargılama giderleri hazineye ödenerek hükümler düzeltilmiştir. Kanun maddeleri: 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi, TCK'nın 145. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 326/2. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, CMUK'nın 322. maddesi.

22. Ceza Dairesi 2015/13010 E. , 2016/2103 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezaların türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Mahkemenin 19.06.2006 tarih, sayılı kararının sadece sanıklar müdafii tarafından temyiz edildiği, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın sadece ceza miktarı bakımından geçerli olduğu ve uygulanan yasa maddesi yönünden kazanılmış hakkın söz konusu olamayacağı gözetilmeden Yargıtay .. Ceza Dairesinin 28.02.2011 tarih, .. sayılı ilamında da belirtildiği üzere somut olayda uygulama koşulları bulunmayan TCK"nın 145. maddesinin uygulanması suretiyle sanığa eksik ceza tayini karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, Anayasa Mahkemesi"nin hüküm tarihinden sonra, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin, 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararının infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilmiş, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak ;
Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “eşit olarak” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, yargılama gideri ile ilgili hüküm fıkrasının çıkarılarak yerine, “Sebebiyet verdikleri 264,50 TL yargılama giderin sanıklardan payları oranında ayrı ayrı alınarak hazineye gelir kaydına” cümlelerinin yazılması suretiyle diğer
yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.