Yargıtay - Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/3788 Esas 2015/6001 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3788
Karar No: 2015/6001
Karar Tarihi: 03.11.2015

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/3788 Esas 2015/6001 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Bulgaristan'a bir gezi düzenleyeceği bahanesiyle katılandan 350 EURO ile pasaportunu aldı fakat katılan seyahatten vazgeçtiğini sanığa bildirmesine rağmen, sanık parayı ve pasaportu iade etmedi. Bu durumda sanığın güveni kötüye kullanma suçu işlediği kabul edildi. Sanık, daha önce aldığı 1.250 TL adli para cezasının neden olduğu tekerrüre esas alınamayacağı ve verilen netice cezalarının adli para cezası olması nedeniyle TCK'nın 53. maddesinin uygulanamayacağı konusunda itirazda bulunmuş fakat mahkeme bu itirazları reddetmişti. Ancak temyiz incelemesi sonucunda, sanığın haklarına riayet edilmediği gerekçesiyle karar bozuldu ve hüküm düzeltildi. Kanun maddeleri olarak ise 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. ve 322. maddeleri gösterildi.

23. Ceza Dairesi 2015/3788 E. , 2015/6001 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 15 - 2012/61324
MAHKEMESİ : Kocaeli 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/12/2011
NUMARASI : 2010/182 (E) ve 2011/574 (K)
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
SUÇ TARİHİ : 11/09/2009

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın Bulgaristan"a gezi düzenleyeceğinden bahisle katılandan 350 EURO ve pasaportunu aldığı, katılanın seyahat etmekten vazgeçtiğini sanığa bildirmesine rağmen, sanığın katılana vermiş olduğu parayı ve pasaportu iade etmediği anlaşıldığından güveni kötüye kullanma suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1-Sanık V.."ın Kocaeli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.08.2005 tarih ve 2003/16 E, 2004/925 K sayılı ilamı ile aldığı 1.250 TL adli para cezasının kesin nitelikte olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
2- Sanığa verilen netice cezaların adli para cezası olması nedeni ile hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"nın 322. Maddesi uyarınca hükümden tekerrür ve hak yoksunluklarına ilişkin bölümlerin çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/11/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.