Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/11090 Esas 2018/5821 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 13.02.2015 gün ve 2014/452 -2015/125 sayılı kararı onayan Daire’nin 08.06.2016 gün ve 2015/14311 - 2016/6314 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili şirketin taşıma işi yaptığını, davalının ise müvekkilinin alt taşımacısı olduğunu, davalının taşıması sırasında emtianın çalındığını, bunun üzerine müvekkilinin emtianın bedelini gönderene ödediğini, taşıma yapan aracın taşıma faturasının ve mükellefiyet kaydının davalı ... adına olduğunu, davalının hırsızlık/emniyeti suistimal fiilini işlememiş olsa bile 29.06.2011 tarihli 401,20 TL taşıma (navlun) faturasının kullanılması ile müvekkilinin yanıltılmasına, böylece zarara uğramasına neden olduğundan oluşan zarardan yine sorumlu olacağını, zira davalı tarafça bu nüsha dahil fatura koçanının kaybolduğuna dair vergi dairesine bir bildirime ve suç duyurusunda bulunulmadığını, davalının mükellefiyet kaydını kapatmadığını, davalının yükümlülüklerini yerine getirmediğinden, ihmali ile fatura koçanının kullanılmasına imkan sağlayarak zararın doğmasına neden olduğunu, oluşan zararın davalıdan tahsili için icra takibi başlattıklarını, ancak davalı-borçlunun itirazı üzerine takibin durduğunu ileri sürerek davalının icra dosyasına vaki itirazın iptali ile tahsilde tekerrür olmamak kaydıyla takibin devamına ve %20"den az olmamak üzere icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyizi üzerine karar, Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 14,00 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 314,79 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 01.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.