Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/46639 Esas 2018/339 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/46639
Karar No: 2018/339
Karar Tarihi: 17.01.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/46639 Esas 2018/339 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2017/46639 E.  ,  2018/339 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    Y A R G I T A Y K A R A R I
    Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin haklı ve geçerli sebep olmaksızın feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarına karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
    Mahkemece, fazla mesai ve genel tatil alacaklarına ilişkin bozma kararımız doğrultusunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    1- Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
    Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır.
    Somut olayda, davalı işverence bozmadan sonra yıllık izin formları sunulduğu, bu belgeler uyarınca davacının bir kısım yıllık izinlerini kullandığı anlaşılmıştır. İbraz edilen bu belgeler itiraz mahiyetinde olup, yargılanmanın her safhasında nazara alınması gerekir. Bu sebeple Mahkemece ibraz edilen bu belgeler davacıya gösterilip, diyecekleri sorulup sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken değerlendirilmemesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    2- Ayrıca fazla mesai konusunda da uyuşmazlık söz konusudur.
    Dosya içeriğine göre, bozmadan sonra davalı işverence sunulan sosyal ve mazeret izni formu uyarınca davacının 10 gün fazla mesai izni kullandığı, yıllık izin formlarından 30 gün olanda 300 saat fazla mesaiye istinaden izin kullanıldığı anlaşılmıştır. Hal böyle olunca Mahkemece söz konusu kullanımlar dışlanarak fazla mesainin tespit edilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.