Yakın akrabayı öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/217 Esas 2017/447 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/217
Karar No: 2017/447
Karar Tarihi: 15.02.2017

Yakın akrabayı öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/217 Esas 2017/447 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara Batı 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından yakın akrabayı öldürmeye teşebbüs suçundan ceza verilen sanık, nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan mahkum edildi. Ancak, Yargıtay 1. Ceza Dairesi, sanığın meşru savunma hakkını kullandığı gerekçesiyle yerel mahkemenin kararını bozdu. Yerel mahkemece eski hükümde direnilmesine karar verildi, ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından bu karar yerinde görülmediği için dosya tekrar incelenmek üzere geri gönderildi. Sanığa TCK'nun 82/1-d, 35, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası verilmiştir. TCK'nun 25/1 ve CMK'nun 223/2-d maddelerine göre ise sanığın meşru savunma sınırları içinde hareket ettiği kabul edilerek beraat etmesi gerekmektedir.
1. Ceza Dairesi         2017/217 E.  ,  2017/447 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Yakın akrabayı öldürmeye teşebbüs
    HÜKÜM : TCK"nun 82/1-d, 35, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası,

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Sanık ... hakkında kardeşi olan mağdur ..."ya yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan yapılan yargılama sonunda; nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan mahkumiyetine dair Ankara Batı 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 29/12/2011 gün ve 2011/129 esas, 2011/283 karar sayılı hükmün sanık müdafiinin temyizi üzerine, Dairemizin 27.03.2014 gün ve 2013/106 -2014/1985 E.K. sayılı kararı ile, yerel mahkemece nitelikli kasten öldürme suçundan mahkumiyetine karar verilen sanık ... hakkındaki hüküm, “sanığın eylemini, mağdurun bıçaklı saldırısını önce kendisine sonra da kardeşleri ..."a yönelik olarak sürdürmesi karşısında aracından aldığı bıçakla devam etmekte olan saldırıyı defetmek amacıyla ve saldırı ile orantılı bir şekilde, meşru savunma sınırları içinde gerçekleştirdiği ve TCK’nun 25/1 ve CMK"nun 223/2-d uyarınca beraati gerektiği" gerekçesiyle bozulduğu, bozma kararı üzerine yerel mahkemece eski hükümde direnilmesine karar verildiği görülmekle, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 36. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nun 307. maddesi ve aynı Kanunun 38. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 10. maddesi uyarınca yapılan incelemede,
    Dairemizce verilen bozma kararı usul ve yasaya uygun olup yerel mahkemenin direnme gerekçesi yerinde görülmediğinden dosyanın direnme konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderilmesi amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.