Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2017/692 Esas 2017/8991 Karar Sayılı İlamı

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.



K A R A R
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava, davacının 13/05/2005-19/02/2010 tarihleri arasında davalı işverene ait iş yerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile hükümde yazılı şekilde karar verilmiştir.
Somut olayda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olması ve davalı Kurumun harçtan muaf olması dolayısıyla bakiye harcın davalı işverenden tahsiline karar verilmesi gerekirken terkin sınırının altında kalması nedeniyle tahsiline yer olmadığına karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının harca ilişkin 4. paragrafı silinerek yerine “Alınması gerekli 27,70 TL harçtan, davacı tarafça peşin yatırılan 18,40 TL harcın mahsubu ile bakiye 9,30 TL harcın davalı Kurumun harçtan muaf olması sebebiyle davalı işveren ..."dan tahsili ile hazineye irat kaydedilmesine,” yazılmasına ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalılardan ..."a yükletilmesine, 09/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.