Tefecilik Yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3686 Esas 2020/405 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik Yapmak
Hüküm : TCK"nın 241, 43/1, 62/1,52/1 madde ve fıkraları gereğince mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Seyhan Vergi Dairesi Müdürlüğünün mükellefi olan sanık ..."ün ticari faaliyette bulunduğu 2008 yılı içinde iş yerindeki pos cihazını gerçekte her hangi bir mal satışı olmaksızın kredi kartı sahiplerinin nakit ihtiyaçlarının karşılanması amacıyla kullandığı ve karşılığında komisyon bedeli adı altında faiz geliri elde ederek tefecilik suçunu işlediği iddia ve kabul edilen somut olayda, tanıkların aşamalardaki beyanlarında kredi kartları ile sanığa ait pos cihazından hangi tarihlerde işlem yaptırdıklarını net olarak belirtmedikleri, tefecilik suçunda suç tarihinin, kazanç elde etmek amacıyla ödünç paranın verildiği ya da pos cihazı ile karttan çekim yapıldığı tarih, zincirleme suçlarda ise son suçun işlendiği gün olduğu nazara alınarak zamanaşımı süresinin dolup dolmadığının tayini bakımından suç tarihinin net olarak belirlenmesi gerektiği anlaşılmakla, tanıkların kredi kartlarından pos cihazı ile çekim yaptırdıkları tarihlerin belirlenmesinden sonra sanığa ait pos cihazından kendisi ya da üçüncü bir kişi tarafından kredi kartıyla çekim yaptırdığını söyleyen ve yargılama aşamasında dinlenmeyen tanıkların dinlenilmesinden, tefecilik yapıp yapmadığı hususunda kolluk araştırması yaptırılmasından sonra hasıl olacak sonuca göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
Hapis cezası verilen sanık hakkında TCK"nın 53/1. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 08.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.