5015 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/8399 Esas 2020/2947 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8399
Karar No: 2020/2947
Karar Tarihi: 26.02.2020

5015 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/8399 Esas 2020/2947 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 5015 sayılı kanuna muhalefet suçundan 2 yıl 6 ay hapis cezasına çarptırılmasını ve gün para cezası verilmesini hükmetmiştir. Ancak yapılan temyiz başvuruları sonucunda hükümde bazı yanlışlıklar tespit edilmiştir. Bu nedenle mahkeme, hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermiştir. Düzeltmeler şöyledir:
- Sanığın hapis cezası 2 yıl 1 ay yerine 1 yıl 13 ay olarak belirlenmiştir.
- Gün para cezası adli para cezasına çevrilirken, TCK'nun 52/2. maddesi uygulanmamış, bu hata giderilmiştir.
- Sanık hakkındaki hak yoksunluğu, 5237 sayılı TCK'nun 53/1. maddesinde belirtilen koşullar göz önünde bulundurularak tekrar değerlendirilecektir.
- Müsadereye ilişkin olarak, dava konusu motorinin 5015 sayılı Kanunun Ek 5/1. maddesinden müsadere edilmesi yeterli olup TCK'nun 54/1. maddesinin uygulanması gereksizdir.
Kanun Maddeleri:
- 5015 sayılı Kanun
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 52/2, 53/1-2-3 maddeleri
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi

7. Ceza Dairesi 2016/8399 E. , 2020/2947 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. Sanık hakkında tayin edilen 2 yıl 6 ay hapis cezasından 5237 sayılı TCK"nun 62/1.maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapıldıktan sonra, "2 yıl 1 ay hapis cezası" yerine "1 yıl 13 ay hapis cezası" verilmesi suretiyle eksik cezaya hükmedilmesi,
2. Sanığa verilen gün para cezası, adli para cezasına çevrilirken 5237 sayılı TCK"nun 52/2. maddesi yerine, TCK"nun 52. maddesinin yazılması suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3. Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 53/1. maddesinin (c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın altsoyu bakımından koşullu salıverilme tarihine kadar altsoyu dışında kalan kişiler bakımından ise infaz tamamlanıncaya kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4. Hükmün müsadereye ilişkin fıkrasında dava konusu motorinin 5015 sayılı Kanunun Ek 5/1. maddesinden müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken, uygulama yeri olmayan TCK"nun 54/1. maddesinden müsaderesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca,
1. Hükmün ikinci fıkrasındaki ve I- bendindeki "1 yıl 13 ay hapis cezası " ibaresinin "2 yıl 1 ay hapis cezası" olarak düzeltilmesi,
2. Hükümden doğrudan adli para cezasının adli para cezasına çevrildiği fıkrasında "TCK 52." ifadesinin çıkartılarak yerine "TCK"nun 52/2." ifadesinin eklenmesi,
3. Hükümden TCK"nun 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bendin çıkartılması, yerine "24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine," ifadesinin eklenmesi,
4. Hükümde müsadere fıkrasından "5237 sayılı Yasanın 54/1 maddesi ile" ibaresinin çıkartılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.