213 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/7961 Esas 2018/5993 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7961
Karar No: 2018/5993
Karar Tarihi: 28.06.2018

213 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/7961 Esas 2018/5993 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın sahte fatura kullanmak suçundan mahkum olduğunu ve itirazlarını reddettiğini belirtmiştir. Ancak mahkeme kararında, sanığın cezasının fazla olduğu ve Anayasa Mahkemesi kararı doğrultusunda TCK'nın 53. maddesinin yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Bu nedenle, kararın bozulmasına hükmedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359/b-1. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 5728 sayılı Yasa'nın 276. maddesi
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi

11. Ceza Dairesi 2016/7961 E. , 2018/5993 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
1-2006 takvim yılında, sahte fatura kullanmak suçu bakımından 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 4369 sayılı Yasa ile değişik 359/b-1. maddesinde onsekiz aydan üç yıla kadar hapis cezası öngörülmüş olup, aynı suçun düzenlendiği 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 359/b maddesinde ise üç yıldan beş yıla kadar hapis cezası öngörüldüğü nazara alındığında, belirtilen suç tarihinde sahte fatura kullanmak suçunun temel cezasının asgari haddinin 18 ay hapis olduğu ve bu haliyle sanığın lehine olduğu cihetle, uygulamalı yasa karşılaştırması yapılmadan ve temel cezanın teşdiden uygulandığına ilişkin bir gerekçe de gösterilmeden 18 ay yerine 3 yıl olarak belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayini,
2-5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasının Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.06.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.