Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/13331 Esas 2020/4774 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Mahkemece hüküm kurulurken Yargıtay bozma ilamına direnme kararı vermiş ise de; söz konusu direnme kararında ‘’gerekçenin genişletilmesi ve değiştirilmesi suretiyle hüküm kurulduğu ve bu durumun da Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu" nun istikrar bulmuş içtihatları uyarınca (Örneğin, Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu" nun 25/10/2016 gün 2015/783 esas ve 2016/377 karar sayılı kararı) eylemli uyma sonucu verilen yeni hüküm mahiyetinde olduğu anlaşılmakla, Mahkemenin hükmünün Dairemizce yapılan incelemesinde,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Oluşa, tutanaklara, sanığın hayatın olağan akışına uygun düşmeyen, inandırıcı ve samimi olmayan kaçamaklı savunmalarına, müştekinin inşaat halindeki evinden çalınan cep telefonunun olaydan hemen sonra sanık tarafından kullanılan hat takılarak kullanılmasına ve tüm dosya içeriğine göre; eylemi hırsızlık suçunu oluşturduğu halde, eylemin hatalı vasıflandırması ile yazılı şekilde suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de,
Hükümden sonra 24.10.2019 tarihinde 30928 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 165. maddesinde tanımı yapılan suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; “suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun’un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun’un 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve o yer Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza bakımından sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 03.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.