Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/21563 Esas 2016/4710 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/21563
Karar No: 2016/4710
Karar Tarihi: 29.03.2016

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/21563 Esas 2016/4710 Karar Sayılı İlamı

Özet:

22. Ceza Dairesi tarafından verilen bir kararın temyizi söz konusudur. Sanık, karşılıksız yararlanmaktan mahkum edilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın bazı bölümlerinin iptali ile ilgili kararı infazda gözetilmiştir. Temyiz itirazları incelendiğinde yerinde görülmeyen bir durum bulunmamaktadır ancak, sanık hakkında verilen hükümde 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi uygulamasında altsoyu dışındaki kişiler üzerindeki hak yoksunluğunun devamı ile ilgili olarak eksiklikler tespit edilmiştir. Hüküm, bu sebeple bozulmuş, ancak yeniden yargılama gerektirmediği belirtilmiştir. Hükümden hak yoksunluğuna ilişkin kısmın çıkartılması kararlaştırılmış ve sanığın kendi altsoyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıvermeye karar verilmiştir. Diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanacak ve bu konuda 5237 sayılı TCK'nın 53/1-c maddesinde öngörülen velayet hakkından vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca uygulanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak bahsedilen TCK'nın 53. maddesi, alt bentlerindeki (a,b,d,e) ve c bendi ve 5237 sayılı TCK'nın 53/1-c maddesi ve 3. fıkrasıdır.

22. Ceza Dairesi 2015/21563 E. , 2016/4710 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına olarak uygun oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde
görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında kurulan hükümde 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi uygulamasında (a,b,d,e) ve c bendindeki kendi altsoyu dışındaki kişiler üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğunun hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, (c) bendindeki kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından yoksunluğun ise, koşullu salıverilmesine kadar devam edeceğine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca hükümden hak yoksunluğuna ilişkin kısmın çıkartılarak yerine sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesinde öngörülen velayet hakkından vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıvermeye; diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.