MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nce verilen 22/03/2016 gün ve 2014/344 - 2016/49 sayılı kararı bozan Daire"nin 28/05/2018 gün ve 2016/12589 - 2018/3987 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalı ..."ın 2012/93367 sayılı "by Z" ibareli marka için 25. ve 35. sınıflardaki tescil başvurusuna, müvekkilinin kurumsal imzası niteliğindeki "Z" harfini ihtiva eden "Z Şekil", "ZORLU" ve "ZORLUTEKS" unsurlu çeşitli tanınmış markalarına dayanarak yaptığı itirazın davalı TPE"nin YİDK"nca nihai olarak reddedildiğini, ancak tescil halinde işaretlerin benzerliği sebebiyle iltibasın doğacağını, davalının, müvekkilinin tanınmışlığından haksız yarar sağlayacağını, davaya konu işaretteki "by" ibaresinin "tarafından" anlamına geldiğini, ayırt ediciliğinin bulunmadığını, ürünlerin "Z" harfini kullanan müvekkili tarafından piyasaya sürüldüğünün ve davalının Zorlu Holding çatısı altında bulunduğunun sanılacağını ileri sürerek TPMK YİDK"nın 2014-M-9322 sayılı kararının iptalini, 2012/93367 sayılı markanın tescili halinde hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili, başvuruya konu işaret ile itiraza mesnet markalar arasında benzerliğin bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili, davacı markasının tanınmış olmadığını, işaretler arasında benzerliğin bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece TPMK YİDK"nın 2014-M-9322 sayılı kararının 25 ve 35/08(06) sınıflar yönünden iptaline, davalı adına tescil olunan 2012/93367 sayılı ""by Z"" markasının 25 ve 35. sınıfın tamamı yönünden hükümsüzlüğüne dair verilen karar taraf vekillerinin temyizi üzerine Dairemizce bozulmuştur.
Bu kez davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere ve karar düzeltme dilekçesinde emsal olarak gösterilen Dairemiz kararının, somut olgu bakımından emsal teşkil etmeyecek olmasına göre, davacı vekilinin HUMK’nun 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle davacı vekilinin karar düzeltme itirazlarının REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 38,50 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 477,45 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 23/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.