Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2019/1563 Esas 2021/2860 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1563
Karar No: 2021/2860
Karar Tarihi: 10.06.2021

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2019/1563 Esas 2021/2860 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi tarafından Şanlıurfa 3. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir tazminat davası hakkında verilen bir istinaf kararı incelenmiştir. Davacı, müvekkili aleyhine acil servis doktoru olarak tedavi ettiği bir hastanın vefat etmesi nedeniyle açılan tazminat davasında, yapılan ödemede davalının kusuruna denk gelen kısmı ödediği için rücuen tazminat istemiştir. İlk derece mahkemesi tarafından davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ve Bölge Adliye Mahkemesi tarafından da bu kararın esastan kabulü ile kaldırılmasına karar verilmiştir. Dosya incelenip İstinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak inceleme yapılmış ve hüküm onanmıştır. Kararda HMK'nın 355. maddesindeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetileceği, dava şartları, delillerin toplanması ve hukukun uygulanması bakımından hükmün bozulmasını gerektirir bir neden bulunmaması sebebiyle bütün temyiz itirazlarının reddedildiği belirtilmiştir. Kararda HMK'nın 370/1. maddesi gereğince hüküm onanmış ve dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine karar verilmiştir. Ayrıca,

4. Hukuk Dairesi 2019/1563 E. , 2021/2860 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Şanlıurfa 3. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan istinaf incelemesi sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davacının istinaf başvurusunun esastan reddine, davalının istinaf başvurusunun kabulü ile yerel mahkeme kararının kaldırılmasına dair verilen kararın süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkili aleyhine acil servis doktoru olarak tedavi ettiği dava dışı ...’in vefat etmesi sebebiyle Ceylanpınar Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2008/240 esas sayılı dosyası ile tazminat davası açıldığı ve hükmedilen tazminatın ödendiğini, ancak yapılan ödemede davalı ...’nın kusuruna denk gelen kısmı da ödemek zorunda kaldığını belirterek 156.792,50 TL’nin rücuen tazminatı isteminde bulunmuştur.
Davalı vekili, mahkemece hükmedilen tazminatın davacı ...’nin salt kişisel kusuruna dayandırıldığından bahisle davanın reddini savunmuştur.
İlk Derece Mahkemesince, dosya kapsamı, tarafların iddia ve savunmaları değerlendirilerek; davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; karara karşı davacı ve davalı vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulmuş, Bölge Adliye Mahkemesince, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine ve davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle HMK 355. maddesindeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş olmasına, dava şartları, delillerin toplanması ve hukukun uygulanması bakımından da hükmün bozulmasını gerektirir bir neden bulunmamasına göre yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün HMK’nun 370/1. maddesi gereğince ONANMASINA, HMK’nın 373. maddesi uyarınca dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine ve 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmamasına, 10/06/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.