6. Ceza Dairesi 2018/2093 E. , 2020/2912 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm sanık ... tarafından duruşmalı olarak da temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Bölge Adliye Mahkemelerinin, 26.9.2004 tarihli ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2 nci maddesi uyarınca Resmi Gazete"de ilan edilecek göreve başlama tarihinden önce temyiz yoluna başvurulmuş olan kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 322.nci maddesinin dördüncü, beşinci ve altıncı fıkraları hariç olmak üzere, 305 ilâ 326 ncı maddeleri uygulanacağı...” hususu nazara alındığında temyiz süresinin 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 310/1. maddesi uyarınca bir hafta olduğu, ancak 7035 sayılı kanunla değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 291. maddesine göre ise bir hafta olan temyiz süresinin on beş güne çıkarıldığı, sanık ... ile sanıklar ... ve ... savunmanının yüzüne karşı verilen 13.12.2017 günlü mahkeme hükmünün karar eteğinde, “Temyiz süresinin 15 gün olduğunun” belirtilmesi üzerine, sanık ... savunmanının 22.12.2017 tarihinde temyiz davası açma talepli dilekçe verdiği anlaşılmıştır.
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 40/2, 5271 sayılı CMK.nin 34/2, 40/2, 231/2 ve 232/6. maddelerine göre; mahkeme kararlarında ilgili kişilerin hangi kanun yolları ve mercilere başvuracağını, sürelerini ve yönteminin kuşkuya yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi gerektiğinin açık ve buyurucu bir kural olduğu, bu bağlamda mahkemenin yanıltıcı ifadesi nedeniyle, sanık ... savunmanının 15 gün içerisinde temyiz davası açmasının olağan olduğundan; sanık ... savunmanın temyiz isteminin süresinde kabulü hususu benimsenip, tebliğnamedeki düşünceye iştirak olunmamayarak, sanıklar ... ve ... savunmanları ile sanık ..." ın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktarına göre sanık ..."ın duruşmalı inceleme isteminin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 318. maddesi uyarınca REDDİNE,
Oluş ve dosya kapsamına göre, sanıkların, mağdurun cep telefonu, sigara, bira ve 5 TL parasını yağmaladıkları, cep telefonunu 300 TL para karşılığında sanıktan satın alan tanık ..."in zararının soruşturma aşamasında karşılandığı ancak, sigara, bira ve 5 TL paranın 06.03.2012 tarihli oturumda sanık ..."ın ailesi tarafından ödenmek suretiyle giderildiği aynı oturumda mağdurun kısmi iadeye muvafatı olmadığı yönündeki beyanı karşısında; zararın ağırlı kısmının soruşturma aşamasında sanıklar tarafından iade edilmiş ise de, mağdurun 5237 sayılı TCK"nin 168/4. maddesinde anlamını bulunan kısmi iadeye onay vermediğinin anlaşılması karşısında zararın tamamının kovuşturma aşamasında giderildiği gözetilmeden, yerinde ve yeterli olmayan gerekçe ile 5237 sayılı TCK"nin 168. maddesi uyarınca 1/3 yerine 1/2 oranında indirim yapılmak suretiyle noksan ceza tayini, karşı temyiz olmadığından; sanık hakkında 5237 Sayılı TCK 168/3 maddesinin 31/3 maddesinden önce uygulanması suretiyle aynı kanunun 61. maddesine aykırı davranılmış ise de sonuç cezaya etkili olmayacağından, anılan hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, uyulan bozmaya, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanık ... ile sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, tebliğnameye kısmen aykırı olarak ONANMASINA, 22.09.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.
