Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/3348 Esas 2015/5970 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 15 - 2012/31973
MAHKEMESİ : Gaziantep 11. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/02/2011
NUMARASI : 2008/1488 (E) ve 2011/101 (K)
SUÇ : Dolandırıcılık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ile katılanın dolmuşta tanıştıkları, konuşma sırasında katılanın sanıktan kendisine ev bulmasını isteyerek telefon numarasını verdiği, birkaç gün sonra sanığın katılanı arayarak ev bulduğunu söylediği, sanığın ev sahibi olduğunu söylediği M. M. P. ile tanıştırdığı, hep birlikte eve bakmaya gittikleri, katılanın evi almaya karar vermesi üzerine 5.000 TL kaporayı sanık ve ev sahibine verdiği, ancak sonrasında sanığın işin bozulduğunu söyleyerek 1.800 TL parayı katılana iade ettiği, ancak kalan parayı katılanın alamadığı, katılanın yaptığı araştırmada evin başkasına ait olduğunu öğrendiği ve yapılan araştırmalarda M. M. P. isimli şahsa ulaşılamadığı, bu suretle sanığın hileli davranışlarla katılanı aldatıp menfaat elde ederek atılı dolandırıcılık suçunu işlediği anlaşıldığından mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 03/11/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.