Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
7201 Sayılı Tebligat Kanunu’nun 17.maddesi uyarınca “ belli bir yerde devamlı olarak meslek veya sanatını icra edenler o yerde bulunmadıkları takdirde tebliğ aynı yerdeki daimi memur veya müstahdemlerinden birine yapılır.”
Somut olayda borçlu İ.  H.  K.  adına ödeme emri gönderilen adresin işyeri olduğu ihtilafsız olup, tebliğ işleminin yukarıda yazılı madde uyarınca muhatabın daimi işçisi N. D. imzasına yapıldığı görülmektedir. Borçlu vekili İcra Mahkemesine başvurusunda, anılan adresteki işyerinin kendisine ait olmadığı gibi o adreste bulunan dershanede Nurhayat D. isminde bir çalışanın olmadığını ileri sürerek tebliğ işlenin usulsüzlüğünü ileri sürmüştür. Alacaklı vekilince mahkemeye verilen 29.06.2006 havale tarihli cevap dilekçesinde tebligat yapılan işyerinin borçlunun eşine ait olduğu beyan edilerek borçlu vekilinin işyerinin kendilerine ait olmadığına yönelik iddiasının kabul edildiği tespit edilmiştir. 7201 sayılı kanunun 17. maddesi gereğince işçiye tebligatın geçerli olabilmesi için bu yerin ( muhatabın devamlı olarak meslek veya sanatını icra ettiği) bir yer olması gerekli olduğundan, muhatap adına eşine ait iş yerinde yapılan tebligat geçersizdir. O halde Mahkemece şikayetin kabulü ile  7201 sayılı 32.maddesi gereğince tebliğ tarihi düzeltilmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile istemin reddi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 13.03.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.