Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7300 Esas 2020/5626 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7300
Karar No: 2020/5626
Karar Tarihi: 03.11.2020

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7300 Esas 2020/5626 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Olayda, sanığın sevk ve idaresindeki aracın, motosikletin geçişini beklemeden kavşağa girmesi sonucu iki kişinin yaralanmasına neden olduğu belirlenmiştir. Mahkeme, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, eksik ceza verilmesi nedeniyle hüküm bozulmuştur. Hak yoksunluğuna hükmedilmesi ise Kanuna aykırıdır ve bu nedenle hüküm düzeltileerek onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK'nın 89/4, 62, 53/1, 51, 61/1, 22/4, 3/1; 5237 sayılı TCK'nın 53/1 maddesi; 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2019/7300 E. , 2020/5626 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 53/1, 51. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, olay günü gündüz vakti meskun mahal içi iki yönlü asfalt yolda sanığın sevk ve idaresindeki kamyonet tipi araç ile dört yönlü kavşağa geldiği sırada kavşaktan geçiş yapmakta olan katılanların bulunduğu motosikletin geçişini beklemeden kavşağa girmesi neticesinde çarpışmaları şeklinde meydana gelen ve katılanlardan birinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir, diğerinin ise kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde; TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle, aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, asli kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu iki kişinin yaralanmasına neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 3 numaralı bendinin hükümden çıkarılması suretiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.