Yağma - 6136 sayılı kanuna aykırılık - - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/10257 Esas 2017/5289 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/10257
Karar No: 2017/5289
Karar Tarihi: 29.11.2017

Yağma - 6136 sayılı kanuna aykırılık - - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/10257 Esas 2017/5289 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların yağma ve 6136 sayılı kanuna aykırılık suçlamasıyla mahkumiyeti verilmiştir. Ancak, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararı uyarınca, yağmalanan malın üçüncü bir kişiye satılması durumunda, yağma suçunu işleyen kişilerin pişmanlık gösterip mağdur ve satın alanın zararlarını tazmin etmesi gerekmektedir. Bu nedenle sanıkların cezasından etkin pişmanlık indiriminin yanlış uygulandığı karara bağlanmıştır. Bununla birlikte, sanıkların zorunlu savunma ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilmesi, CMK, Yönetmelik ve Anayasa hükümlerine aykırı olduğundan, hüküm BOZULMUŞ, eleştiriden başka yönleri yasaya uygun olan hüküm DÜZELTİLEREK ONANMIŞTIR.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168. maddesi
- 6136 sayılı Atık Yönetimi Kanunu
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150, 234 ve 239. maddeleri
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Kanun'un 13. maddesi
- CMUK'nun 322. maddesi
- Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. madd

6. Ceza Dairesi 2014/10257 E. , 2017/5289 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yağma, 6136 sayılı kanuna aykırılık,
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Sanıklar ... ve ... hakkında mağdurlar ... ve ..."e yönelik yağma suçundan ve sanık ... hakkında 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan verilen mahkumiyet kararlarının temyiz incelemesinde;

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26.03.2013 günlü, 2012/6-1232 Esas ve 2013/106 sayılı kararı ışığında; sanık ... ve ..."in mağdur ..."tan yağmalamak suretiyle aldıkları cep telefonunu sattıkları Önder Akdemur"a ait iş yerini sanık ..."in gösterdiği, görevlilerin telefonu mağdura bu şekilde iade ettiklerinin anlaşılması karşısında; yağmalanan malın üçüncü kişiye satılması halinde; 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesinin uygulanabilmesi için failin, bizzat pişmanlık göstererek, mağdurun zararını tazmin etmesi yanında satın alanın zararını da gidermesi gerektiğinden; “etkin pişmanlık” müessesesine yanlış anlam verilerek sanıkların cezasından uygulama yeri olmayan 5237 sayılı TCK"nın 168/1-3-4. maddesi ile indirim yapılması, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

T.C. Anayasa’sının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve

239.maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ile sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından savunman ücretine ilişkin bölüm (865,00-TL) çıkartılmak suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.