Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/12832 Esas 2020/2368 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12832
Karar No: 2020/2368
Karar Tarihi: 18.02.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/12832 Esas 2020/2368 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlık suçuna karıştığını ve mahkumiyetine karar vermiştir. Temyiz başvurusu yapılmasıyla dosyanın incelendiği sonucunda, diğer temyiz nedenlerinin yerinde olmadığı ancak iki önemli neden sebebiyle kararın bozulması gerektiği kararlaştırılmıştır. İlk olarak, suça sürüklenen çocukla birlikte yakalanan sanığın, müştekiye ait çantanın yerini göstererek içindeki paraları olmadan iadesini sağladığı öğrenilmiştir. Bu nedenle, TCK'nın 168/1-4. maddesi uyarınca, müştekinin rızasının olup olmadığının sorulması gerektiği belirtilmiştir. İkinci olarak, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik iptal kararları da göz önünde bulundurularak kararın bozulması kararlaştırılmıştır.
TCK'nın 168/1-4. maddeleri, hırsızlıkta kısmi iade hallerine ilişkin hükümleri düzenlerken,
TCK'nın 53. maddesi, suçu işleyen kişinin cezalandırılabilmesi için zorunlu olan yargılama usul ve esaslarını belirleyen bir maddedir. (1) numaralı fıkrasının (b) bendi ise özellikle cezaların infazı, tutuklama ve yargılama anında uygulanacak olan hakların sınırları hakkında hükümler içermektedir.

17. Ceza Dairesi 2019/12832 E. , 2020/2368 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak:
1-Dosya içeriğinde mevcut 21.06.2014 tarihli kolluk tutanağına göre, dosyası ayrılan suça sürüklenen çocuğun ve sanığın yakalanmaları üzerine müştekiye ait suça konu çantanın yerini göstermek suretiyle içindeki paralar olmadan iadesini sağladıklarının anlaşılması karşısında; sanık hakkında kısmi iade sebebiyle TCK"nun 168/1-4. maddesinin uygulanmasına müştekinin rızasının bulunup bulunmadığı hususunun sorulması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 18.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.