MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İşyeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


KARAR

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve sanıklar ... ve ...’in, diğer sanıklar ... ve ... ile önceden aldıkları karar doğrultusunda aralarındaki işbölümü gereği gözcülük yapmak suretiyle suça asli fail olarak iştirak ettiklerinin anlaşılması karşısında tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmeyerek,
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 19. maddesindeki “Mevkuf ve mahkumlara ait tebliğlerin yapılmasını, bunların bulunduğu müessese müdür veya memuru temin eder” hükmü ile 5271 sayılı CMK"nın 35/3. maddesindeki “İlgili taraf serbest olmayan bir kişi veya tutuklu ise tebliğ edilen karar, kendisine okunup anlatılır.” hükmü karşısında, cezaevinde hükümlü olarak bulunan sanık ...’e gerekçeli kararların okunduğuna dair herhangi bir ifadeye yer verilmediğinden gerekçeli kararın usulüne uygun olarak tebliğ edilmediği anlaşılmakla, temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın kaldırılmasına karar verilerek,
Dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanıklara yükletilen işyeri dokunulmazlığının ihlali eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Mükerrir olan sanıklar ... ve ... hakkında tekerrür hükümleri uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi başkaca hukuka aykırılığa rastlanmamıştır.
Ancak;
Sanıklar ... ve ... hakkında verilen ayrı ayrı 6’şar ay hapis cezalarına ve sanık ... hakkında verilen 1 yıl hapis cezasına ilişkin 06/06/2006 tarihli hükmün, sadece sanıklar tarafından temyiz edilip Özel Dairece bozulmasından sonra, "cezayı aleyhe değiştirme" yasağı gözetilmeden, sanıklar ..., ... ve ...’in sonuç olarak ayrı ayrı 1’er yıl 8’er ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı ve Üst Cumhuriyet Savcısı ile sanıklar ... ve ...’in temyiz iddiaları bu nedenlerle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, tebliğnameye aykırı olarak, “1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca hükme sonuç olarak, sanıklar ... ve ...’ın ayrı ayrı 6’şar ay hapis cezası ve sanık ...’in ise 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi, suretiyle, HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.