Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7057 Esas 2020/5624 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7057
Karar No: 2020/5624
Karar Tarihi: 03.11.2020

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7057 Esas 2020/5624 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine yönelik hüküm, TCK'nın 89/1, 62, 52/2-4. maddeleri uyarınca verilmiş ve temyiz talebi reddedilmiştir. Anayasa Mahkemesi tarafından belirtilen iptal hükmünden önceki tarihlere kadar 5237 sayılı TCK'nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri gereğince, 2000 TL'ye kadar adli para cezası verilebilmekteydi ve bu cezaların temyizi mümkündü. 14.04.2011 tarihinden sonra ise doğrudan hükmedilen 3000 TL'ye kadar para cezaları kesin nitelikte olup, suç vasfına ilişkin herhangi bir temyiz istemi yapılamamaktadır. 13.07.2016 tarihinde verilen mahkumiyet kararı ise 2000 TL adli para cezasından ibaret olduğu için temyiz edilememiştir.

12. Ceza Dairesi 2019/7057 E. , 2020/5624 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet, temyiz talebinin reddi

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar, 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2000 TL. Dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL. Dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, 13.07.2016 tarihinde TCK"nın 89/1, 62, 52/2-4. maddeleri uyarınca doğrudan verilen 2000 TL adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmüne yönelik suç vasfına ilişkin herhangi bir temyiz istemi de olmayıp, sanığın temyiz isteminin reddine ilişkin Gerze Asliye Ceza Mahkemesinin 02.08.2016 tarihli ek kararında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından, verilen red kararının isteme uygun olarak ONANMASINA, 03.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.