Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2014/3047 Esas 2014/3560 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/3047
Karar No: 2014/3560
Karar Tarihi: 26.05.2014

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2014/3047 Esas 2014/3560 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, bir eser sözleşmesinden kaynaklanan alacağın tahsili için açılmıştır. Tüketici Mahkemesi sıfatıyla görülen davada, yerel mahkemenin görevsizlik kararı vermediği, 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun'un uygulanarak karar verildiği belirtilmiştir. Ancak, eser sözleşmesinden kaynaklanan ilişkilerin Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun kapsamında olmadığı ve bu nedenle de Tüketici Mahkemelerinde görülemez olduğu belirtilmiş ve kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kanuna göre, Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun’un 3/e maddesinde tüketici, \"bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi\" olarak tanımlanmaktadır. Bu tanımlamaya göre yasa, hazır bir malı veya hizmeti satın alarak onu günlük yaşamında kullanan veya tüketen kişiyi korumaktadır. Eser sözleşmesinden doğan ilişkiler ise bu kapsama dahil değildir. Bu nedenle, Tüketici Mahkemeleri bu tür davaları görmezler.

15. Hukuk Dairesi 2014/3047 E. , 2014/3560 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Yozgat 1. Asliye Hukuk Hakimliği (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi :13.03.2014
Numarası :2013/425-2014/202

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden dolayı oluşan alacağın tahsiline ilişkindir.
4077 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun’un 3/e maddesinde tüketici, “bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi” olarak tanımlanmıştır. Bu tanımlamaya göre yasa, hazır bir malı veya hizmeti satın alarak onu günlük yaşamında kullanan veya tüketen kişiyi korumaktadır. Bir başka deyişle yasa kapsamına, dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri olağan tüketim işleri alınmıştır. Aksi bir yorumun kabulü, üst düzey teknoloji ile gerçekleştirilen eser sözleşmesi ilişkilerinin dahi 4077 sayılı yasa kapsamında kalmasını ve bunlardan kaynaklanan uyuşmazlıklara da Tüketici Mahkemelerinde bakılmasını gerektirir ki, bunun yasanın amacına aykırı olduğu açıktır. Buna göre istisna sözleşmesinden doğan ilişkileri de 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun hükümlerinin uygulanması hukuken olanaklı değildir. Nitekim Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 26.2.2003 gün ve 2003/15-127 E., 2003/102 K. sayılı kararında bu husus belirtilmiştir. Somut olayda taraflar arasındaki hukuki ilişki eser sözleşmesinden kaynaklandığından, yerel mahkemece görevsizlik kararı verilerek davaya Asliye Hukuk Mahkemesi sıfatıyla bakılması gerekirken, 4077 sayılı yasa uygulanarak Tüketici Mahkemesi sıfatıyla bakılıp, esası hakkında karar verilmesi yerinde görülmemiş kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalılar vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 26.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.