Uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlamak - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/8341 Esas 2017/4116 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlamak
2313 sayılı Kanuna muhalefet
Hükümler : Mahkûmiyet, beraat

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1-Sanık ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan kurulan beraat hükmüne ilişkin incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
2-Sanık ... ... hakkında uyuşturucu madde ticareti suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde;
TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve E.2014/140; K.2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
3-Sanıklar hakkında 2313 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Sanıklar, kendilerinde ele geçirilen suç konusu esrarı, ektikleri kenevir bitkisinden elde ettiklerini belirtmiş ise de, sanıkların kenevir ektiklerine ilişkin bir tarlada ekili halde tespit yapılmadığı anlaşılması karşısında soyut beyanlar dışında sanıkların mahkûmiyetine
yeterli ve kesin delil bulunmadığı gözetilmeden, atılı suçtan beraatleri yerine mahkûmiyetlerine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan, hükümlerin BOZULMASINA, 03.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.