MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve ... vekili Avukat ...
tarafından, davalılar... ve ... aleyhine 20/06/2012 gününde verilen dilekçe ile maddi - manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın maddi tazminat yönünden reddine, manevi tazminat yönünden ise kısmen kabulüne dair verilen 02/10/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalı vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacıların maddi tazminat istemlerine yönelik temyiz itirazlarına gelince; dava, hakaret, yaralama ve mala zarar verme eylemleri nedeni ile maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir. Mahkemece maddi tazminat istemi taraf sıfatı yokluğundan reddedilmiş, manevi tazminat istemi ise kısmen kabul edilmiş; hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı ..., davalı ..."in hakaret eyleminden ve davalı ..."in kasten yaralama eyleminden dolayı; davacı ... ise, davalı ..."in hakaret ve kasten yaralama eyleminden dolayı manevi zararının tazminini istemişlerdir. Davacılar, davalıların iş yerlerine verdikleri zarar nedeni ile maddi tazminat isteminde bulunmuşlardır.
Davalılar, dava dilekçesindeki iddiaların gerçeği yansıtmadığını ve davacıların maddi zarar iddialarını kanıtlayamadıklarını savunmuşlardır.
Mahkemece davacıların manevi tazminat istemlerinin kısmen kabulüne, maddi tazminat istemlerinin işyerinin ait olduğu şirket veya şirket yetkilisi tarafından dava açılmadığı gerekçesiyle taraf sıfatı yokluğu nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden; davacıların kiracısı oldukları iş yerlerine verilen zarar nedeni ile maddi tazminat talebinde bulundukları anlaşılmaktadır. Davacıların kiracı da olsalar, kendi işlettikleri işyerlerinin maddi zararlarının tazminini isteme hakları vardır. Bu haliyle zararlarının kapsamı belirlenmeli ve sonucuna göre karar verilmelidir. Bu yön gözetilmeden istemin reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince; Gerek Borçlar Kanunu"nun 47. maddesi (TBK 56), gerekse 49. maddesi (TBK 58) hükümlerine göre, hakimin manevi zarar adı ile hak sahibine vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde, belirlenecek manevi zararın tutarını özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Miktarın belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel hal ve şartların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde objektif olarak göstermelidir. Çünkü kanun"un takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafetle hüküm vereceği TMK m. 4"de belirtilmiştir. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgür bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanması da amaç edinmemiştir. O halde, bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır.
Somut olaya gelince; eylemin oluş biçimi, yaralama derecesi, tarafların konumu, olay tarihi ve yukarıda belirtilen ilkeler dikkate alındığında, davacılar yararına hüküm altına alınan manevi tazminat miktarları fazla olup daha alt düzeyde manevi tazminata karar verilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı biçimde verilen kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle davacılar yararına ve (3) nolu bentte gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, tarafların diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle REDDİNE, bozma nedenine göre tarafların vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına ve taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 30/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.