HÜKÜM : Mahkumiyet
SUÇ : Hırsızlık


Afyonkarahisar 2 Asliye Ceza Mahkemesinin 2016/647 Esas ve 2018/348 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne karşı, sanığın CMK"nın 272 ve müteakip maddeleri uyarınca İstinaf kanun yoluna başvurması üzerine; Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesince dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu verilen 03.12.2018 gün, 2018/2127 Esas ve 2018/2363 Karar sayılı "Esastan Red" kararına karşı, sanığın temyizi üzerine Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 29/04/2019 tarih, 2019/1980 Esas ve 2019/6361 Karar sayılı kararıyla; temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı 28/10/2019 tarih ve 2019/87516 sayılı yazısı ile;
ANLATIM VE TALEP:
Afyonkarahisar Cumhuriyet Başsavcılığının 23/02/2017 gün ve 2017/451 Esas sayılı iddianamesi ile sanık ... hakkında, beraat kararı verilen suça sürüklenen çocuk ... ile birlikte adet gereği açıkta bırakılmış eşya hakkında hırsızlık yaptıklarından bahisle açılan kamu davasında, Afyonkarahisar 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/06/2018 gün 2016/647 Esas, 2018/348 Karar sayılı ilamı ile, sanık ..."ın eylemine uyan TCK"nın 142/2-h,143/1,53/1 maddeleri gereğince 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, sanık hükmü yasal süre içerisinde istinaf edilmekle Antalya Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmiş ve Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 03/12/2018 tarihli hükmüyle sanık hakkındaki istinaf başvurusunun reddine karar verilmekle, sanık süresinde temyiziyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığımıza intikal etmiş ve 29/01/2019 tarihli tebliğname ile dosya Yüksek 17.Ceza Dairesine "TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE, HÜKMÜN ONANMASI" talebi ile gönderildiği,
Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 29/04/2019 gün, 2019/1980 Esas ve 2019/6361 Karar sayılı ilamıyla,
"5271 sayılı CMK"nun 294. maddesinde düzenlenen, ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır."" şeklindeki düzenlemede gözetilerek sanığın temyiz dilekçesinde herhangi bir sebep göstermediğinin anlaşılması karşısında; sanık ...’ın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nun 298. maddesi uyarınca REDDİNE" dair karar verildiğinden Yüksek Daireniz kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından yasal dayanığı 5271 sayılı Yasanın 308/1 maddesinde bulan yetki çerçevesinde itiraz yasa yoluna gidilmesini istemişlerdir.
İTİRAZ NEDENLERİ:
İtiraza konu olayda, sanık ... suça konu motosikleti kendisinin çalmadığını, hakkında beraat kararı verilen..."ın çaldığını, beraatine karar verilmesi gerektiğini, beyan ederek kararı temyiz etmesinden sonra, Yargıtay 17 Ceza Dairesince temyiz eden temyiz başvurusunda gerekçe göstermek zorundadır, sanığın temyiz gerekçesi göstermemesi sebebiyle CMK 298.maddesi uyarınca temyiz istemini reddetmiştir,
Sanığın temyiz dilekçesinde suçlamayı kabul etmemesi, CMK"nın 288, 289, 294. maddesi kapsamında temyiz sebebi olarak değerlendirilmelidir, zira aksini kabul halinde, hukuk eğitimi almamış olan sanığın, mesleği hukukla iştigal olmasına rağmen hukukçuların takip etmekte zorlandığı ceza hukukundaki mevzuat değişikliğini takip etmesi ve buna göre temyiz dilekçesi yazmasını beklemek olacaktır.
Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete başlamasından sonra tartışmalı konulardan biri olan temyizde sebep gösterme zorunluluğu konusunda,Yüksek Daireler arasında uygulama farklılıkları da ortaya çıktığından bu hususun ortak kabul gören yargısal içtihat haline getirilmesi zaruret haline gelmiş olup temyiz dilekçelerindeki hangi ibarelerin sebep olarak kabul edileceği, örneğin; "tarafıma fazla ceza verildi, eksik soruşturma ve araştırma ile karar verildi, tanıklarım dinlenmedi, lehime olan hükümler uygulanmadı, savunma hakkım kısıtlandı, usul ve yasaya aykırı hükmü temyiz ediyorum, mahkeme kasıtlı olarak aleyhime karar verdi, mağdur edildim" gibi ibarelerin temyiz sebebi olarak sayılıp sayılmayacağı açıklığa kavuşturulmalıdır. Keza, temyiz dilekçelerini yazan kişiler yönünden, sanık veya müdafii, vekil veya Cumhuriyet Savcısı olmasının bir önemi olup olmadığı da irdelenmelidir. Bu hususta diğer bir sorun ise, yine Yüksek Dairelerin uygulamalarına farklı şekilde yansıyan CMK"nın 289. maddesindeki kesin hukuka aykırılık hallerinden birinin varlığı halinde temyiz dilekçesinde bu husus açıkça yazılmış olmasa bile ya da temyiz dilekçesinde hiçbir sebep gösterilmemiş olsa bile temyiz incelemesi yapılıp yapılamayacağı konusudur. CMK.nun 289. maddesinin 1.fıkrasında, "temyiz dilekçesi veya beyanında gösterilmiş olmasa da aşağıda yazılı hallerde hukuka aykırılık var sayılır." girişi yapılarak 9 bent halinde kesin hukuka aykırılık halleri tahdidi olarak sayılmıştır. Ancak, CMK.nun 294.maddesinin 1.fıkrasında yer alan "temyiz eden hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır." düzenlemesi farklı bir hüküm içermekte olup sanki temyiz dilekçesinde CMK. 289.maddedeki sebepler yazılmasa inceleme konusu yapılamayacak gibi bir sonuç çıkmaktadır. Bu hususun da açıklığa kavuşturulması ve farklı uygulamaların gelişmesinin engellenmesi gerekmektedir.
Bu sebeplerle, sanık hakkındaki temyiz isteminin REDDİNE, dair karara karşı hükmün esastan incelenmesi talebiyle itiraz zorunluluğu doğmuş bulunmaktadır.
SONUÇ VE İSTEM: Açıklanan gerekçelerle;
Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 29/04/2019 gün, 2019/1980 Esas, 2019/6361 Karar sayılı ilamına yönelik "RED" kararı kaldırılarak, sanığın temyiz isteminin kabulüne, kararın incelenerek "TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE, HÜKMÜN ONANMASINA" dair karar verilmesi, itirazın Yüksek Dairenizce yerinde görülmemesi halinde dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE, şeklinde istemde bulunulması üzerine dosya dairemize gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü;
KARAR;
5271 sayılı CMK"nın 294. maddesinde "(1)Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. (2) Temyiz sebebi, ancak hükmün hukukî yönüne ilişkin olabilir. " düzenlemesi, CMK"nın 298. maddesinde ise "(1) Yargıtay, süresi içinde temyiz başvurusunda bulunulmadığını, hükmün temyiz edilemez olduğunu, temyiz edenin buna hakkı olmadığını ya da temyiz dilekçesinin temyiz sebeplerini içermediğini saptarsa, temyiz istemini reddeder." düzenlemesinin yer aldığı, sanığın 24.12.2018tarihli dilekçesinde suçu kendisinin işlemediğini, ... isimli şahsın işlediğini belirttiği anlaşılmakla sanığın temyiz dilekçesinde herhangi bir sebep göstermediği gibi, hükmün hukuki yönüne ilişkin herhangi bir sebep de göstermediğinden Dairemizin anılan kararında usul ve Yasa"ya aykırı bir yön bulunmaması nedeniyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28/10/2019 Tarih ve 2019/87516 sayılı itiraz dilekçesinde ileri sürülen düşünce yerinde görülmediğinden REDDİNE,
Dairemizin 29.04.2019 Tarih, 2019/1980 Esas ve 2019/6361 Karar sayılı kararının KALDIRILMASINA YER OLMADIĞINA, itirazın incelenmesi için dosyanın 5271 sayılı CMK’nın 308/2. maddesi uyarınca Yargıtay Ceza Genel Kurul Başkanlığına GÖNDERİLMESİNE, 02/12/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.