Tefecilik Yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3584 Esas 2020/402 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik Yapmak
Hüküm : CMK"nın 223/7 maddesi gereğince ayrı ayrı davanın reddine

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/282 Esas sayılı dosyasında sanıklar hakkında tefecilik suçundan açılan kamu davası nedeniyle temyiz incelemesine konu bu davanın mükerrer olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş ise de; UYAP kayıtlarına göre Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesi dosyasında iddianame tanzim tarihinin 04.06.2009 , suç tarihinin ise 22.12.2008 yılı olduğu, temyize konu bu dosyadaki iddianame tanzim tarihinin 21.11.2013, suç tarihinin ise 17.05.2008 olduğu anlaşılmakla; anılan davanın akıbetinin araştırılması, derdest ise davaların birleştirilmesi, karara çıkmış ve kesinleşmiş ise onaylı örneğinin getirtilerek incelenmesi sonrasında, suç ve iddianame tarihlerine göre eylemler arasında hukuki kesinti oluşup oluşmadığının, zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının ve mükerrer dava olup olmadığının saptanması sonrasında zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin belirlenmesi halinde, TCK"nın 3/1 ve 61. maddeleri de nazara alınarak, sanıklara TCK"nın 241. maddesi gereğince verilecek cezadan aynı Kanunun 43/1. maddesi uyarınca artırım yapıldıktan sonra kesinleşen dava dosyasından verilen cezanın mahsubu ile oluşur ise aradaki fark kadar cezaya hükmedilmesi, hukuki kesintinin gerçekleşmesi halinde ise ayrı ceza verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
2- Suç tarihinin gerekçeli karar başlığında son ödünç paranın verildiği 17.05.2008 tarihi yerine 2008 olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 08.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.