Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/1274 Esas 2017/3089 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1274
Karar No: 2017/3089
Karar Tarihi: 05.06.2017

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/1274 Esas 2017/3089 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, velayet hakkını kötüye kullanarak çocuğun basit cinsel istismarını gerçekleştirdiği suçlamasıyla mahkum edildi. Temyizde, sanık müdafii kullanılan kanun maddelerinin hatalı olduğunu belirterek itiraz etti. Yargılama sonrasında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun cinsel dokunulmazlığa karşı suçların değiştirilmesi ve yeniden düzenlenmesi nedeniyle, suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklıdır. Bu nedenle, daha lehine olan kanun uygulanacaktır. Kararda belirtilen kanun maddeleri 6545 sayılı Kanun'un 58, 59, 60 ve 61, 5237 sayılı Kanun'un 102, 103, 103 ve 105 ile 6763 sayılı Kanun'un 13. maddesidir.

14. Ceza Dairesi 2017/1274 E. , 2017/3089 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen re"sen de temyize tabi hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi.
Sanık müdafiin kanuni süresinden sonra yaptığı duruşmalı inceleme talebinin, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanığın üzerine atılı suçu velayet hakkını kötüye kullanmak suretiyle işlemesine karşın hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/5. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların ve 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 13. maddesi ile TCK"nın 103. maddesinin yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.