Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/5812 Esas 2019/12666 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5812
Karar No: 2019/12666
Karar Tarihi: 10.07.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/5812 Esas 2019/12666 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine karar verilmiştir. Sanığın temyiz başvurusu ile eski hale getirme isteminde bulunduğu belirtilmiştir. Ancak eski hale getirme isteminin karar verme yetkisinin Yargıtay'a ait olduğu belirtilerek mahkemenin ek kararı yok hükmünde kabul edilmiştir. Sanığın cezaevinde bulunduğu dönemde yasa yolu başvurusu gerçekleştirilmesi gerektiği belirtilmediği için, temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilmiştir. Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nın bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının da dikkate alınması gerektiği belirtilerek, hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Kararın sonunda ise 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararı ve uygulanacak hak yoksunlukları belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2017/5812 E. , 2019/12666 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın 12/10/2017 tarihli dilekçesindeki anlatımından temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde de bulunduğunun anlaşılmasına, eski hale getirme isteği hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK"nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay"ın ilgili dairesine ait olmasına göre, mahkemenin 17/10/2017 tarihli, 2013/260 Esas, 2015/314 Karar sayılı ek kararının yok hükmünde olduğu; karar tarihinde Silivri 5. No’lu L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunan sanığa hükmün 05/10/2015 tarihinde yüze karşı tefhim edildiği, ancak cezaevinde bulunan sanığa yasa yolu bildiriminde CMK"nın 263. maddesinde belirtilen usule göre yasa yolu başvurusunun gerçekleştirileceğinin belirtilmemesi nedeniyle, sanığın 12/10/2017 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 10/07/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.