213 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/1436 Esas 2018/5943 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1436
Karar No: 2018/5943
Karar Tarihi: 27.06.2018

213 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/1436 Esas 2018/5943 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir Grup Başkanlığı vergi suçu ve vergi tekniği raporları sonucunda sanık hakkında 2006-2009 yılları arasında sahte fatura düzenlediği ve defter-belge ibraz etmediği gerekçesiyle dava açılması talep edilmiş, ancak defter-belge ibraz etmemek suçuna ilişkin dava açılmamıştır. 06.03.2014 tarihli iddianame ile sanık hakkında 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'un 359/a-2 ve 359/b maddeleri uyarınca dört kez cezalandırılması istemi ile kamu davası açılmıştır. Ancak hükmün gerekçesinde sanığın eyleminin \"muhteviyatı itibarıyla sahte ve yanıltıcı belge kullanmak\" suçunu oluşturduğu kabul edilip \"sahte fatura düzenlemek veya kullanmak\" suçlarına ilişkin 213 sayılı Kanun’un 359/b maddesi uyarınca tek hüküm kurulmak suretiyle hükmün karıştırılması nedeniyle mahkeme kararı bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359/a-2, 359/b-1 ve 367. maddeleri.

11. Ceza Dairesi 2017/1436 E. , 2018/5943 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında yapılan vergi incelemesi sonucunda İzmir Grup Başkanlığının vergi suçu ve vergi tekniği raporları ile 26.07.2012 tarihli mütalaasında, defter belge ibraz etmemek suçundanda dava açılması talep edilmesine rağmen bu suçla ilgili dava açılmamış ise de, bu hususta Cumhuriyet savcılığınca ayrıca işlem yapılması mümkün görülmüştür.
İzmir Grup Başkanlığının vergi suçu ve vergi tekniği raporlarıyla 26.07.2012 tarihli mütalaası ile sanık hakkında 2006, 2007, 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenlediği ve 2011 yılında incelenmek için istenen defter ve belgeleri ibraz etmediği belirtilerek 213 sayılı VUK"nın 359/a-2, 359/b-1 maddeleri uyarınca dava açılması istenmesine rağmen; 06.03.2014 tarihli iddianame ile sanık hakkında "2006, 2007, 2008, 2009 takvim yıllarında sahte belge düzenlemek ve muhteviyatı itibarıyla sahte belge kullanmak suçlarını işlediği iddiası ile 213 VUK"nın 359/a-2, 359/b maddeleri uyarınca dört kez cezalandırılması istemi ile kamu davası açıldığı; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 359/b-1-2. maddesinde düzenlenen sahte belge kullanmak, düzenlemek ve bastırmak suçları ile 359/a-2. maddesinde düzenlenen "muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge kullanma" suçunun birbirinden farklı ve bağımsız suçlar olduğu ve sahte belge düzenlemek suçu ile muhteviyatı itibariyle sahte fatura kullanmak suçunun birbirine dönüşmeyeceği, her takvim yılının kendi içinde teselsül eden ayrı ayrı suçlar olduğu; 213 sayılı Kanunun 367. maddesine göre dava şartı olan mütalaanın muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge kullanmak suçu bakımından bulunmadığı gözetilmeksizin, hükmün gerekçesinde sanığın eyleminin

"muhteviyatı itibarıyla sahte ve yanıltıcı belge kullanmak" suçunu oluşturduğu kabul edilip "sahte fatura düzenlemek veya kullanmak" suçlarına ilişkin 213 sayılı Kanun’un 359/b maddesi uyarınca tek hüküm kurulmak suretiyle hükmün karıştırılması,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet savcısının, katılan vekilinin ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.