Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-e maddesi gereği beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mağdur vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre mağdur vekilinin eksik inceleme sonucu hüküm kurulduğuna, kusur durumuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın yetkilisi ve sahibi olduğu ... Kreşinde öğrenim gören 4 yaşındaki ..."nun olay günü öğretmeni gözetiminde oyun oynarken, dengesini kaybederek, yüzünü ve bacağını çarpmasıyla basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasıyla sonuçlanan olayda,
Sanığın atılı suç bakımından kusuru bulunmadığı kabul edilmesine rağmen sanık hakkındaki beraat hükmüne sanık tarafından işlendiği sabit olmadığından bahisle CMK"nın 223/2-e maddesi dayanak yapılmak suretiyle, uygulama maddesinin yanlış gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. fıkrasındaki “sanık tarafından işlendiği sabit olmadığından CMK’nun 223/2-e” ibaresinin çıkarılarak yerine “suçu bakımından sanığın kusurlu olmadığı anlaşıldığından CMK"nın 223/2-c” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.