Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/4779 Esas 2014/2414 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/4779
Karar No: 2014/2414
Karar Tarihi: 06.03.2014

Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/4779 Esas 2014/2414 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın zimmetsiz tahsildar alındıları ile tahsil ettiği paraları kayıtdışı bırakarak çaldığı ve bir kısmında ise tahrifat yaptığı; ayrıca işlem nevi ve tutarlarını azaltarak, bir kısmını da yok ettiği suçundan mahkumiyet kararı verildiği görülmektedir. Mahkeme, sanığın eylemlerinin nitelikli zimmet suçunu oluşturduğuna karar vermemiş, sadece basit zimmet suçunun işlendiğine hükmetmiştir. Ancak kanun maddelerinin ve dosya bilgilerinin uygun değerlendirilmediği ve orantılılık ilkesine aykırı karar verildiği belirtilmiştir. Bu nedenle mahkemenin verdiği hüküm bozulmamıştır.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61. maddesi, temel ceza belirlenirken dikkate alınması gereken hususları belirtmektedir. Ayrıca, 3. maddesi de suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbiri uygulanması gerektiğini belirtmektedir. Yargılama giderlerinin ise 43. maddesi uyarınca asgari oranda artırım yapılması gerektiği belirtilmiştir. 62. madde ise ceza hükümleri uygulanırken alt sınırın belirlenmesinde hata yapılmaması gerektiğini ifade etmektedir.

5. Ceza Dairesi 2013/4779 E. , 2014/2414 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın çalarak kullandığı zimmetsiz tahsildar alındıları ile tahsil ettiği paraları kayıtdışı bırakarak, ayrıca bir kısım alındılarda tahrifat yapıp işlem nevi ve tutarlarını azaltmak suretiyle, bir kısım alındıları da yok ederek fiilinin ortaya çıkmasını hileli davranışlarla önlemeye çalıştığının anlaşılması karşısında bir kısım eylemlerinin nitelikli zimmet vasfında bulunduğu gözetilmeden basit zimmet suçundan hüküm tesisi, 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin 1. fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlarla aynı Kanunun 3. maddesinin 1. fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki yasal düzenlemeler ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, olayın oluş şekli ve süresi, suç sayısı, suçların ağırlığı, sanığın kişiliği ve suçu sürdürmedeki ısrarlı tutumu göz önüne alınarak temel ceza ve zincirleme suç nedeniyle yapılacak artırımın hak ve nesafete uygun bir şekilde belirlenmesi gerekirken, 5237 sayılı TCK"nın 3/1. maddesindeki orantılılık ilkesine aykırı olacak şekilde takdirde hataya düşülerek temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi ve aynı Yasanın 43. maddesi gereğince asgari oranda artırım yapılması suretiyle hüküm kurulması, TCK"nın 62. maddesi ile uygulama yapılırken 5 yıl 2 ay 15 gün hapis yerine yazılı şekilde eksik ceza tayini, suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiğinin kabul edilmesi karşısında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ve bilirkişi ücretleri dahil edilmeyerek eksik yargılama giderine hükmolunması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle eleştiriler dışında usul ve kanuna uygun olan hükmün tebliğname gibi ONANMASINA, 06/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar varildi.