Yargıtay - Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/3900 Esas 2019/1390 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3900
Karar No: 2019/1390
Karar Tarihi: 27.02.2019

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/3900 Esas 2019/1390 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, tüccar plasiyer iş görme sözleşmesi kapsamında bağımsız olarak prim usulü hizmet sunarken, müşterilerden tahsil ettiği 32.618 TL'yi şirkete teslim etmeyerek uhdesinde tuttuğu için hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkum edilmiştir. Hapis cezası alt sınırında tayin edilmesine rağmen yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden adli para cezasına esas alınması ve tam gün sayısının alt sınırdan uzaklaştırılması nedeniyle karar bozulmuş ve adli para cezası terimleri düzeltilerek onanmıştır. İlgili kanun maddeleri: TCK'nın 155/2, 43/1, 52/2 ve 53/1-2-3.

15. Ceza Dairesi 2017/3900 E. , 2019/1390 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 43/1, 52/2 ve 53/1-2-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan şirketle imzaladığı tüccar plasiyer iş görme sözleşmesine istinaden, bağımsız olarak prim usulü hizmet veren ve sözleşme çerçevesinde katılan şirketin ürettiği ürünlerin pazarlamasını yapan sanığın, müşterilerden değişik tarihlerde tahsil ettiği 32.618 TL’yi şirkete teslim etmeyerek uhdesinde tuttuğu anlaşılmakla; eylemin hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğunu takdir eden mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin eksik inceleme sonucu karar verildiğine, savunma hakkının kısıtlandığına, atılı suçun unsurlarının oluşmadığına ve lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde, ayrıca yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınması gereken tam gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak tayini suretiyle çelişkiye düşülmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "400 gün", “500 gün” ve “10.000 TL" adli para cezası terimlerinin tamamen çıkarılarak, yerlerine sırasıyla "5 gün", “6 gün” ve "120,00 TL" adli para cezası ibarelerinin eklenmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.