MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki menfi tespit-istirdat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; 01/08/2012 başlangıç tarihli sözleşmeyle kiraladığı ve kumaş imalatı yaptığı iş yerinde ...numaralı elektrik aboneliği aldığını, adresteki üretim faaliyetinin fiili olarak 14/08/2012 tarihinde başladığını, adresteki aboneliği sağlayan elektrik sayaçlarının muayene ve kontrol için davalı çalışanlarınca söküldüğünü ve sökülen elektrik sayaçlarının hatalı ölçüm yaptığından bahisle 13.596,15 TL borç çıkarıldığını, bu tutarın ödenmemesi halinde elektrik verilmeyeceğinin belirtilerek akımın kesildiğini, borcun da kendi kullanımından kaynaklandığı söylendiği ve elektrik olmadan makineler çalışmayacağından borcun taksitlendirilerek ödenmesi için protokolü imzalamak zorunda kaldığını belirterek, öncelikle iş yerindeki elektrik enerjisinin kesilmemesi için ihtiyati tedbir kararı verilmesine, davalı kurumla yaptığı 30/05/2014 tarihli taksitlendirme protokolünün iptaliyle davalıya 13.569,15 TL borçlu olmadığının tespitine ve davalı firmaya 30/05/2014 tarihinde ödediği 2.278,01 TL"nin ödeme tarihinden itibaren ticari faiziyle tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı; çalışanlarınca sayacın eksik ölçüm yaptığından şüphelenilip kontrol için söküldüğünü ve yeni sayaç takıldığını, laboratuvar incelemesinde sökülen sayacın şönt yapılarak eksik ölçüm yaptığının tespit edildiğini, takılan yeni sayaç ölçümü ile eksik ölçüm miktarının tespit edildiğini, yapılan hesap ile davacı adına kaçak elektrik kullanımı nedeniyle fatura düzenlendiğini, tahakkukun yasal olduğunu belirterek davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece;benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda davacının 2.278,01 TL istirdat talebinin reddine, davacının menfi tespit talebinin kısmen kabulü ile davalı şirkete 5.932,68 TL borçlu, 7.636,47 TL borçlu olmadığının tespitine, davacının 30/05/2014 tarihli taksitlendirme protokolünün iptali talebinin reddine karar verilmiş, hüküm süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, kaçak elektrik kullanıldığı iddiasıyla tahakkuk ettirilen fatura nedeniyle borçlu bulunulmadığının tespiti ve istirdat istemine ilişkindir.
4628 sayılı Elektrik Piyasası Kanununa dayanılarak hazırlanan ve 25 Eylül 2002 günlü Resmi Gazetede yayınlanarak 01.03.2003 tarihinde yürürlüğe giren Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliğinin 13. maddesi hükmünde, gerçek veya tüzel kişiler tarafından, sayaca müdahale edilerek mevzuata aykırı bir şekilde tüketilmesi, kaçak elektrik enerjisi tüketimi olarak kabul edilmiş, 15. madde hükmünde de kaçak ve usulsüz elektrik enerjisi kullanımına ilişkin tespit, süre, tüketim miktarı hesaplama, tahakkuk, ödeme yöntemleri ile diğer usul ve esasların dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiler tarafından belirlenerek Kuruma sunulacağı ve kurul onayı ile uygulamaya konulacağı açıklanmıştır.
Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği’nin uygulanmasına ilişkin usul ve esasları düzenlemek üzere Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu"nun 29/12/2005 tarihli toplantısında; 1 Ocak 2006 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiler tarafından uygulanacak “Kaçak ve Usulsüz Elektrik Enerjisi Kullanılması Durumunda Yapılacak İşlemlere İlişkin Usul ve Esaslar” hakkında 622 sayılı karar alınmış; yine aynı kurum tarafından hazırlanan ve 08.05.2014 tarihli Resmi Gazetede yayınlanan "Elektrik Piyasası Tüketici Hizmetleri Yönetmeliği" nin yürürlüğe girmesine kadar hüküm icra etmiştir.
Somut olayda; dava konusu borcun 06.03.2014 tarihli kaçak elektrik tutanağı uyarınca tahakkuk ettirildiği, tutanakta laboratuvar sonucuna istinaden, sayacın dış gövdesinin arkadan kırılmış, "R" "S" ve "T" fazlarına ait direnç vasıtasıyla şönt yapılmış, sayacın eksik tüketim yazdığının belirtildiği, bilirkişi kurulu tarafından tutanak tarihinde yürürlükte olmayan Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu tarafından hazırlanan ve 08.05.2014 tarihli Resmi Gazetede yayınlanan "Elektrik Piyasası Tüketici Hizmetleri Yönetmeliği" hükümleri esas alınarak değerlendirmenin yapıldığı ve "sayaçla oynamanın davacının döneminde olmadığı, iki önceki abone Zahide Çelik zamanında sayacın açılıp şöntlenmiş olabileceği, kullanılan kaçak elektriğin çıplak bedelinin, davacının aboneliğinin başlayıp ilk fatura ödemesinin olduğu 10/10/2012 tarihinden itibaren sayacın söküldüğü 19/02/2014’e kadar olan dönemler için ayrı ayrı yeni sayaç ile tespit edilen güç üzerinden normal tarifelere göre hesaplanması gerektiği " şeklinde görüş bildirildiği, mahkemece bilirkişi raporu benimsenerek hüküm kurulduğu anlaşılmaktadır.
Ancak, dava konusu kaçak elektrik bedelinin tutanak tarihinde yürürlükte olan Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu tarafından yayımlanan 29.12.2005 günlü 622 sayılı kararı ile Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği hükümleri dikkate alınarak değerlendirilmesi gerektiği kuşkusuzdur. Bilirkişi raporu bu yönü ile yönetmeliğe uygun değildir.
Her ne kadar hükme esas alınan bilirkişi raporunda; sayaçla oynamanın davacı döneminde olmadığı bu itibarla tespiti yapılan güç ve çıplak normal tarife üzerinden hesaplama yapılması gerektiği yönünde görüş bildirilmiş ise de; sayacın şönt yapılmak suretiyle yukarıda belirtilen mevzuat hükmü çerçevesinde kaçak elektrik enerjisi kullanımının gerçekleştiğinin kabulü ile yönetmelik çerçevesinde kaçak tüketim bedeli ve ek bedellerinin hesaplanması gerektiği açıktır.
Hal böyle olunca, tutanak tarihindeki yönetmeliğe uygun olmayan bilirkişi raporuna itibar edilerek hüküm verilemeyeceğinden, mahkemece öncelikle dosyanın önceki bilirkişi kurulu dışında yeni bir bilirkişi kuruluna verilerek, fiilin kaçak elektrik enerjisi tüketimi olarak nitelendirilmesi ve buna göre tutanak tarihinde yürürlükte olan Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu tarafından yayımlanan 29.12.2005 günlü 622 sayılı kararı ile Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği hükümleri dikkate alınarak hesaplama yapılması konusunda denetime elverişli bir rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yetersiz bilirkişi raporu benimsenerek, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün HUMK"nun 428. maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 05.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.