MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme, defter ve belgeleri ibraz etmeme
HÜKÜM : Sanık hakkında sahte fatura düzenleme suçu hakkında: Beraat
Defter ve belgeleri ibraz etmeme suçu hakkında: Mahkumiyet

I- Sahte fatura düzenleme suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik sanık müdafiinin vekalet ücreti verilmesi gerektiğine, katılan vekilinin suçun sübut bulduğuna ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan vekilinin; Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 19/02/2013 gün ve 2011/5-137 E., 2013/58 K. sayılı kararında da belirtildiği üzere, aynı davada yargılandığı bir suçtan beraat eden, diğer suçtan ise mahkum olan sanık hakkında, müdafii tarafından sunulan avukatlık hizmetinin bölünmesi mümkün olmadığından, beraat ettiği suç açısından vekalet ücretine hükmedilmesi gerekmeyeceğinden sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II- Defter ve belgeleri ibraz etmeme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne karşı sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;


Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Hükmolunan temel cezanın alt sınırının, suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 5728 sayılı Yasanın 276. maddesi ile değişik 213 sayılı VUK’nın 359/a-2. maddesine göre 1 yıl hapis olduğu gözetilmeden, temel cezanın 6 ay hapis olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini,
2- Defter ve belgeleri ibraz etmeme suçu neticesinde meydana gelen somut bir zarar bulunmadığı gibi, adli sicil kaydına göre engel mahkumiyeti bulunmayan ve takdiri indirim maddesi uygulanıp, cezası ertelenen sanık hakkında, “hazinenin zararını gidermediğinden” şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3- 5237 sayılı TCK"nın 51/7. maddesinde “hükümlünün deneme süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hâkimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin” belirtilmesi karşısında; mahkemece “denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suçtan mahkum olması halinde ertelenen cezanın tamamen bir infaz kurumunda çektirilmesine” karar verilerek infazı kısıtlayacak şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanığın ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının gözetilmesine, 27.06.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.