Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2013/4422 Esas 2014/3497 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/4422
Karar No: 2014/3497
Karar Tarihi: 22.05.2014

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2013/4422 Esas 2014/3497 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı A.. E.., eser sözleşmesinden kaynaklanan tazminat alacağının tahsili için açılan davayı kaybetmiştir. Davacı, kuyunun sondaj işlemini yapan davalı H.. S..'e ödediği iş bedeli ve alınan malzemeler için harcadığı paraların toplamı olan 29.389,50 TL'nin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir. Davalı A.. E.. ise kuyunun kullanılamaz hale gelmesinde kendisinin bir kusuru olmadığını belirterek davanın reddini istemiştir. Mahkeme, kuyunun kullanılamaz hale gelmesinde hem sondaj hem de kuyuyu faal hale getirme çalışması yapan firmaların eşit oranda kusurlu olduğuna karar vermiştir. Davacının zararı için müteselsilen sorumlu tutulan davalı A.. E..'in sadece malzeme zararından sorumlu tutulması gerektiğine karar verilmiş, davalı H.. S..'in ise iş bedeli olarak tahsil ettiği 14.750,00 TL'den sorumlu tutulması hükmedilmiştir. Ancak, mahkemenin davalı A.. E..'in hükmedilen tüm bedelden diğer davalı ile birlikte sorumlu tutulması kararı hatalı bulunmuştur. Bu nedenle, mahkeme kararı davalı A.. E.. yararına bozulmuştur.
Kararda geçen kanun maddeleri: Eser Sözleşmeleri Kanunu (6100 sayılı Kanun)
15. Hukuk Dairesi         2013/4422 E.  ,  2014/3497 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi : Salihli 2. Asliye Hukuk Hakimliği
    Tarihi : 07.05.2013
    Numarası : 2012/486-2013/375

    Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı A.. E.. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

    - K A R A R -

    Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan tazminat alacağının tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, karar davalı A.. E.. vekilince temyiz edilmiştir.
    Taraflar arasında yazılı sözleşme bulunmamaktadır. Davacı iş sahibi; davalılardan H.. S.. ve A.. E.. ise yüklenicidir. Davacı iş sahibi açtığı dava ile, davalı yüklenici H.. S.."in sondaj yaparak su kuyusu açtığını, kısa süre akan suyun kesildiğini, bunun üzerine diğer davalı yüklenici A.. E.."e kompresör işlemi yaptırılarak kuyuya pompa indirdiklerini, 10 gün kadar su aktıktan sonra kesilmesi üzerine davalı A.. E.."in müdahalesi sırasında vincin ayaklarından birinin kırılması üzerine boruların sıkışarak kırılıp kuyunun kullanılamaz hale geldiğini, su kuyusunu açan yüklenici H.. S.."e 14.750,00 TL iş bedeli ödediğini, ayrıca alınan boru ve malzemeler için de 4.539,50 TL harcama yaptığını, 10.000,00 TL ürün zararı olduğunu belirterek toplam 29.389,50 TL nin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini istemiş, daha sonra 22.04.2013 tarihli dilekçesi ile ürün zararına ilişkin taleplerinden vazgeçtiklerini bildirmiştir. Davalılardan H.. S.. cevabında, işi bitirip teslim ettiğini belirterek davanın reddini istemiş, davalı A.. E.. ise kendisinin bir kusuru olmadığını, diğer davalının uygun kalınlıkta boru kullanmadığından, etrafına eklenen çakılın baskısı sonucu borularda çatlama ve kırılma meydana geldiğini ve yaptığı kompresör sırasında hortumun çatlak borulara sıkışmış olabileceğini belirterek davanın reddini istemiştir. Mahkemece alınan bilirkişi raporunda kuyunun uzun süredir kullanılmadığından iyileştirme metodlarının başarı oranının çok düşük olduğu, mevcut ifade ve gözlemlere göre hem kompresör yapan hem de sondaj yapan firmanın eşit oranda kusurlu olduğu, kuyunun bugünkü yapım maliyetinin 26.680,00 TL olduğu belirtilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile 19.289,50 TL"nin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, 10.000,00 TL zarar yönünden açılan davanın ise vazgeçme nedeniyle reddine karar verilmiştir.
    Somut olayda, davalı H.. S.. tarafından kuyuda kullanılan malzemelerin kuyunun derinliğine göre gereken kalınlıkta kullanılmadığı ve diğer davalı A.. E.. tarafından kuyunun faal hale getirilmesi çalışması sırasında kuyuya zarar verildiğinden kuyunun kullanılamaz duruma geldiği anlaşılmaktadır. Bu nedenle davalı yüklenici H.. S.."e ödenen 14.750,00 TL iş bedelinden, diğer davalı A.. E.."in sorumlu tutulmasının hukuksal dayanağı bulunmamaktadır. Davalı A.. E.. ancak 4.539,50 TL malzeme zararından sorumlu tutulabilir.
    Mahkemece, davalılardan H.. S.."in iş bedeli olarak tahsil ettiği 14.750,00 TL"den sorumlu tutulması, davalı A.. E.."in ise 4.539,00 TL malzeme bedelinden diğer davalı ile birlikte müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulması gerekirken, davalı A.. E.."in hükmedilen tüm bedelden diğer davalı ile birlikte sorumlu tutulması doğru olmamış, kararın bu nedenlerle bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davalı A.. E.. yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalı A.. E.."e geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 22.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.