Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2016/10399 Esas 2018/6981 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Orman Yönetimi vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R
Davacı vekili ... 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2007/743 Esas sayılı dosyası ile davalı ...’ün cezalandırıldığını, davaya konu 157 parsel üzerinde kalan yerin orman arazisi olduğunu ve davalının yaptığı evin 80,65m2 ormana taştığını, bu hususta idarelerinin hukuk mahkemelerinde dava açmakta muhtariyetine karar verildiğini beyanla davalının orman alanını işgal ederek yaptığı evin ormana taşan kısmının kaldırılması ve müdahalenin önlenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı 30/04/2013 tarihli celsede ev yaptığı yerde orman ve ağaçlık herhangi bir şeyin olmadığını ve babasına ait tapusunun bulunduğunu beyanla reddini istemiştir.
Yargılama sonunda mahkemece davalının yaptığı evin orman olarak kayıtlı taşınmazda kalmayıp özel mülkiyete konu 157 parselde kaldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, davacı Orman Yönetimi vekili ... 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2007/743 Esas sayılı dosyası içeriğinden anlaşılacağı üzere Devlet ormanı üzerinde olduğunun sabit olduğunu beyanla kararı süresinde temyiz etmiştir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 7139 sayılı Kanunun 33. maddesi uyarınca Orman Yönetiminden harç alınmasına yer olmadığına 01/11/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.