Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5355 Esas 2020/5592 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5355
Karar No: 2020/5592
Karar Tarihi: 03.11.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5355 Esas 2020/5592 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ordu 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık taksirle yaralama suçundan TCK’nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince 4.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmıştır. Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi ise bu karara karşı yapılan temyiz başvurusunu reddetmiştir. CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca beş yıl veya daha az hapis cezalarına ilişkin istinaf başvurularının esastan reddedilmesi gerektiğinden, hükmedilen cezanın türü ve miktarı itibariyle istinaf başvurusunun esastan reddine dair karar kesinleşmiştir. Bu nedenle, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi'nin temyiz isteminin reddine dair kararında isabetsizlik bulunmamaktadır. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri, CMK'nın 286/2-a, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. ve 304/1. maddeleri, 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2017/5355 E. , 2020/5592 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm: Sanığın TCK’nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince 4.000 TL adli para ile cezalandırılmasına ilişkin Ordu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.12.2016 tarihli, 2016/299-2016/1149 sayılı hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair karara karşı yapılan temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin Ordu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.12.2016 tarihli, 2016/299 esas, 2016/1149 sayılı hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 26.01.2017 tarihli, 2017/149 esas, 2017/189 sayılı kararına karşı yapılan temyiz isteminin reddine ilişkin 10.03.2017 tarihli ek karar, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılama sonucunda, ilk derece mahkemesince, sanığın, taksirle yaralama suçundan TCK’nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince 4.000 TL ile cezalandırılmasına karar verilmiş olup, CMK"nın 286/2-a madde, fıkra ve bendi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, hükmedilen cezanın türü ve miktarı itibariyle istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararın kesin olması nedeniyle sanığın temyiz isteminin reddine ilişkin Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 10.03.2017 tarihli ve 2017/189 sayılı ek kararında herhangi bir isabetsizlik görülmediğinden,katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle, isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK"nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Ordu 1. Asliye Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 03/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.