Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/1332 Esas 2021/1030 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/1332
Karar No: 2021/1030
Karar Tarihi: 11.02.2021

Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/1332 Esas 2021/1030 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, asliye ceza mahkemesinde görülen bir kasten yaralama davasında, sanık lehine karar verilmesi gerektiğini belirterek, TCK'nin 29. maddesi uyarınca asgari seviyede haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden yapılan (1/2) oranında indirimin aleyhe olduğunu ve bozmaya neden olmadığını ifade etmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareleri iptal etmesine rağmen bu durumun infaz aşamasında dikkate alınabileceğini belirtmiştir. Yapılan yargılamaya ve delillere dayanarak sanığın temyiz itirazları reddedilerek, mahkeme kararı onanmıştır. Kararda, TCK'nin 29. ve 53. maddeleri üzerinde durulmuştur. TCK'nin 29. maddesi, haksız tahrikin cezanın indirimine neden olabileceğini belirlerken, TCK'nin 53. maddesi ise Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararına neden olmuş ibareleri içermektedir.

1. Ceza Dairesi 2021/1332 E. , 2021/1030 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
İlk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirilerek, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 2002-367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince asgari seviyede (1/4) haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektirdiği gözetilmeden (1/2) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdiri ile gösterilen gerekçeye göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 11.02.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.