Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : 298 sayılı Kanuna muhalefet
Hüküm : 1- Sanık ... hakkında;
298 sayılı Kanunun 151/2, TCK’nın 62, 50, 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet
2- Sanık ... hakkında; 298 sayılı Kanunun 151/2, TCK’nın 62, 53. CMK"nın 231/5. maddeleri uyarınca mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Temyiz edenler : 1- Sanık ..., 2- Sanık ... müdafii

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık ... hakkında kurulan hükme ilişkin incelemede ;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olup, itiraz merciince de bu husus karara bağlandığından temyiz incelemesi yapılmasına yer olmadığına,
2-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Kanun koyucunun “sair düşünce ve kanaat açıklama yöntemleri” ifadesiyle, 6352 sayılı Kanunun geçici 1. maddesinin uygulanma kapsamı bakımından; düşünce ve kanaatın içeriğinden çok açıklama yöntemini dikkate aldığı, cezanın tür ve miktarı itibariyle bir sınırlama yanında suçların tek tek sayılması yerine, düşünce ve kanaat açıklama yöntemleri bağlamında işlenebilecek suçların işlenme biçimleri itibariyle bir düzenleme yapmayı amaçladığı anlaşılmaktadır.
Kanun koyucunun yukardaki amacı gerçekleştirmeye çalışırken daha genel ve imkanlara işaret eden ifade biçimleri yerine “yöntem” ifadesini tercih etmesi üzerinde durulmalıdır.
Bir amaca ulaşmak için izlenen yol, usul ve metot gibi anlamlara gelen “yöntem” ifadesi, Kanunun geçici 1. maddesi çerçevesinde ele alındığında, korunmak istenenin; her türlü düşünce ve kanaat açıklama biçimi olmadığı, aksine; bir eylemin bu kapsamda kalabilmesi için meşru olan ve düşünce ve kanaat açıklaması bağlamında mutad olan bir yöntemle işlenmiş olması gerektiği sonucuna varılmaktadır. Buradan hareketle, eylemin işleniş yönteminin bizzat ayrı bir suç oluşturduğu veya düşünce ve kanaati açıklamak bakımından mutad kabul edilemeyecek olması halinde geçici 1. madde hükmü uygulanamayacaktır.
Somut olayda; sanığın 298 sayılı Kanunun 151/2. maddesine uygun olduğu kabul edilen eylemlerinin mutad ve meşru bir “düşünce ve kanaat açıklama yöntemi” olduğu gözetilerek suçun tarihi ve işlenme yöntemi ile temel şekli itibariyle gerektirdiği cezanın süresine göre, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 6352 sayılı Kanunun geçici 1. maddesi kapsamında düşünce ve kanaat açıklama yöntemiyle işlendiği ve bu nedenle sanık hakkında açılan davaya ilişkin olarak kovuşturmanın ertelenmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 27.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.